Ode aan de lezer.

Er is weinig te vinden als je "Googled" op de zin; "Ode aan de lezer", toch schijnt er veel aandacht te zijn voor mijn schrijven en mijn blog, getuige de vele commentaren die ik krijg; Anonymous of met naam, ik check ze vooraf allemaal, ze zijn leuk en bemoedigen mij verder te gaan, niet altijd worden ze gepresenteerd, hun volle namen worden gerespecteerd. Wat ik ook schrijf, ook is het soms banaal, ze volgen mijn teksten allemaal. Mijn teksten zijn niet altijd leuk en vrolijk, soms teveel kritiek, zo is mijn leven schijnbaar altijd geweest terwijl reikend naar de piek. Niet getuigend van joligheid en zin, maar dat is het leven, "ups" en "downs" getuigen mijn verlies en win. Leven is niet altijd een droom of een utopie, te weinig daarvan in werkelijkheid, maakt het moeilijk en hard soms om door te gaan in euforie. Altijd een leven geleefd voor anderen ook al zijn het trouwe lezers, maar niets meer als vriend of vriendin. Is een leven om te leven, want zij gaven om mij en gaven mijn leven een zin. Nelly is haar naam die mij bezig houd de laatste dagen, graag had ik haar ontmoet. Ze spreekt boekdelen als ik haar commentaar begroet. Wees mijn vriend en partner op mijn avontuur. Een leven gekozen in vlam en vuur. Hoe het leven ook zal eindigen ik weet het niet, maar zoals alles in het leven zal het zijn, met veel verdriet. Doorgaan zal ik totdat het commentaar verstomd. Intussen blijf ik schrijven ook al is het vermomd...."Only a life lived for others is a life worthwhile." ... [Albert Einstein]