March 21, 2009

David en de Mexicaanse Goliath 2

Je had al begrepen dat ik behoorlijk kwaad was geworden door de praktijken hier om een simpel abbonnement voor een mobieltje te beëindigen. Het was even de druppel die de emmer deed overlopen. Om het verhaal kompleet te maken ben ik je de afloop nog schuldig. Het geheel heeft ons twee dagen, 45 pesos parkeergeld en 2 telefoongesprekken (duur 20 minuten) gekost en we hebben het eindelijk voor elkaar gekregen. Nou ja het contract is beëindigd, maar we moeten waarschijnlijk toch nog 2 maanden betalen. Ik was aan het stomen omdat de arrogantie hoe we behandeld werden me tot koken bracht. En het is jammer dat ik niet alle woorden in het Spaans vaardig ben anders had ik die pungel met zijn stropdas een les geleerd in service en omgaan met klanten, dat had die voor de rest van zijn leven niet meer vergeten. Het feit dat we gelijk al bij de receptie zeiden dat we kwamen om ons abbonement op te zeggen en direct te horen kregen: “.. dat was niet mogelijk, we moesten maar terug komen om 3 uur”, maakte mij al razend. Je moet je voorstellen je stapt morgen in Nederland in een telecom winkel, laten we zeggen “mobielplus” en je wilt je abbonement opzeggen. En die meneer achter de toonbank zegt gewoon; ”komt u om 3 uur nog maar eens terug, dat is nu niet mogelijk!” Dan ga je er toch wat van zeggen vrees ik. In ieder geval we kregen geen nummertje en moesten maar wachten als we dan toch geholpen wilden worden. Na eindelijk 45 minuten wachten werden we terughoudend en tijdrekkend dan toch geholpen. Eerst moesten we (of we wilden of niet) ons het hele verhaal aanhoren over andere contracten en de voordelen daarvan. Daar hadden we echter geen interesse en zin in, ondanks bleef hij maar doorhameren. Toen we eindelijk na 15 minuten hem aan het verstand kregen gebracht dat we alleen wilden opzeggen, begon hij te lachen en kregen we te horen dat we een boete moesten betalen, dat hebben we geweigerd en zijn toen gegaan.

De dag erna is mijn vrouw alleen gegaan, ik ben niet meegegaan omdat ik in dit soort van onrecht me niet kan beheersen en als ik weer in zo´n situatie zou komen; ik sta niet in voor mezelf. Het heeft haar welgeteld ook nog eens anderhalf uur gekost ondanks het feit dat ze meteen aan de beurt was, om het contract beëindigd te krijgen. De mensen van het telecombedrijf bleven maar doorhameren op andere contracten en de voordelen ervan en legden de opzegging van het abbonnement ook nog eens in hun voordeel uit. De procedure is schijnbaar zo moeilijk voor mensen dat ze op de een of andere manier je niet willen helpen aan het opzeggen van je abbonnement. Het staat ook nergens omschreven in het contract hoe dat gaat en welke procedure er gevolgd wordt en wat je hebt te verwachten. Er staat alleen, dat als je wilt op zeggen, dat dat kan, na het verstrijken van het eerste contract jaar (18 maanden) en dat je daar 30 dagen de tijd voor hebt, anders ben je verplicht weer een jaar contract te nemen. Ik heb het gevoel dat het bedrijfspolitiek is om de mensen te ontmoedigen in de hoop dat men opgeeft en het contract aanhoud. Het probleem echter is dat men daardoor de problemen voor het bedrijf in dit geval alleen maar groter maakt, omdat de meeste mensen de boetes en de contributies gewoon niet meer kunnen betalen, je creëert als bedrijf dus wanbetalers. De meesten zeggen op, omdat ze geen geld meer hebben, tóch! Dus ook geen geld om de abbonnementsgelden en boetes te betalen. We hebben het dus nu opgezegd gekregen, maar er werd ons verteld dat er een regeling is dat je nog 2 maanden contributie moet nabetalen. Iets wat heel erg onlogisch is, nergens omschreven staat en gewoon kulkoek is, want zo staat het niet in het contract en alle rekeningen waren reeds door ons betaald dus, wat is het probleem om nog een maand extra te betalen, terwijl de telefoon niet meer gebruikt kan worden? Uit de zakken klopperij is het gewoon. Dat verklaart ook, waarom we van hetzelfde bedrijf geen telefoon aan huis konden krijgen, gewoon omdat een vorige huurster (naam onbekend) nooit de rekeningen heeft betaald en nog 9000 pesos restschuld open stond en het bedrijf dat eerst vordert, voordat een nieuwe aansluiting op dit adres mogelijk is. Die rekening stond al 9 jaar open, en nooit afgevoerd in de boeken. Te gek voor woorden.

Dat samen met; het vakantiegeld dat ik terug moest betalen (5 dagen) ondanks de toezegging van het outsourcing bedrijf dat ik ze mocht opnemen, vorig jaar. De 3 maanden uitkering die ze eigenlijk hadden moeten geven, omdat ik werkeloos ben geworden, iets wat juridisch nog steeds aanvechtbaar is en wat ik kan winnen. Daarnaast nog de kosten voor de auto (de mini-van die we vorig jaar kochten) maar niet dat gemaakt krijgen wat we vroegen, maar wel het hele dashboard eruit slopen voor een heel ander iets wat we niet gevraagd hebben. En dan daarna thuis en de auto start niet meer, omdat ze de accu en de bekabeling er niet goed in gezet hadden. Dan nog de immigratiedienst die telefoonboeken aan kopieën verslindt en ook nog veel geld daarvoor vraagt. Allemaal zaken die je hier heel veel tijd en geld kosten, maken je soms zo kwaad dat je het liefste, nou ja je weet wel wat ik bedoel. Ik heb het nog netjes afgehandeld, maar ik heb moeten horen dat mijn voorgangers bijvoorbeeld op het werk, gewoon spoorloos waren en hun computer apperatuur dat ze in bruikleen hadden gekregen gewoon meegenomen hadden en zich nooit meer hebben gemeld. Nou als dat de manier is om hier je zaken geregeld te krijgen dan verklaard dat ook waarom veel mensen hier stelen, bedriegen en liegen, omdat dat de grote bedrijven door hun incompetentie om goede service en kwaliteit te bieden, in de hand werken. Het heeft ook allemaal te maken met het feit dat er geen bekwame, onafhankelijke en full-time toezichthouders zijn, die het ook maar aan durven deze monopolie positie van bedrijven hier aan te pakken, met het resultaat dat de arme Mexicaan wordt uitgezogen tot het bot. Dat verklaart tevens een aantal praktijken waar de gewone burger zich MOET schuldig aan maken wil hij van zaken af komen. Eén daarvan is het niet betalen van abbonnements gelden, het tweede is dat men niet de verantwoordelijkheid wil nemen als je voor zo´n bedrijf werkt, want wie wil er nou de wereld verbeteren als je weet dat er toch niet naar je geluisterd en gehandeld wordt, jij beland uiteindelijk toch op straat als je er wat van zegt. Er is ook niemand geinteresseerd in jouw verhaal om het beter en met meer kwaliteit te doen, omdat daar nooit iemand om gevraagd heeft en het geld toch binnenstroomt, ook met een gebrek aan toezicht en gezonde concurrentie.

No comments:

Begin weer te schrijven

Het is effe wennen want veel is veranderd moet effe wennen aan de nieuwe stijl van bloggen maar ik begin weer te schrijven en mijn blogs zul...