44 jaar en een tevreden terugblik tot je een hobbeltje tegenkomt in dat leven. “Verdammt lang her” (duits) is een liedje dat dat "hobbeltje” zeer goed beschrijft en het gevoel weergeeft dat ik toen had. Het was een donkere periode in mijn leven. Het liedje beschrijft precies de dingen die kunnen gebeuren en anders uitpakken dan je gedacht of gehoopt had. Die soms schokkend waren en je radeloos maakten op momenten dat je dat eigenlijk niet voorziet.
Op mijn levensweg waren ook valse profeten en deze wisten soms meer mijn aandacht te trekken dan dat ik dat echt wilde, de mensen die ook eigenljk mijn leven gepregneert hebben en later er om vragen waarom je ze uiteindelijk hebt verlaten. De zogenaamde vriendschap die meer door hun werd uitgebuit dan dat het mij wat opbracht. De zogenaamde vrienden die achter je aan rennen als het goed met je gaat en diezelfde vrienden die je laten vallen als er niets meer te halen valt.
“Verdammt lang her” (duits) beschrijft precies het gevoel wat ik had toen ik nog aan het “zoeken” was maar je niet wist wat. Daarnaast beschrijft het ook de dagen dat je van louter teleurstelling niet meer verder kon en dat het een tijdje duurt voor je jezelf helemaal door hebt wat je nu precies wil. Ik kan je zeggen: “Het heeft bij mij héél lang geduurd voor ik dat wist”.
Het is ook “verdammt lang her” dat ik bij mijn grootmoeder aan het graf was of met haar kon spreken, ze had mij in het verleden altijd met goede raad voorzien. Iets wat naar haar dood niet meer mogelijk was. En toch merk je na een tijdje dat je veel met haar gemeen hebt en dat eigenlijk zij een stuk heeft meegegeven aan je zonder dat je daar ooit erg in had. Een stukje van haar zelf.
De keuzes in je leven zijn bepalend voor jouw en de mensen om je heen, zoals ik al eens eerder zei in mijn “posts” maar ik ben blij dat ik mijn keuzes heb gemaakt, want het had mij anders nooit in deze situatie gebracht waarin ik nu ben. Een redelijk goed leven in een ander land, samen met vrouw en kind. Iets wat mijn grootvader (die oorspronkelijk uit Joegoslavië kwam) al eens gedaan heeft toen hij naar Nederland kwam, en ik nu, in vervolg van zijn voetsporen de wereld verder verken. Ik weet nu pas goed hoe die man zich gevoelt moet hebben toen hij die stap heeft genomen. Wie weet heeft mijn grootmoeder me onbewust al voorbereid op deze sprong naar een ander land, misschien is het een droom die zij altijd gehad heeft en die ik nu kon verwezenlijken. Het liedje is eigenlijk een ode aan haar. (dankzij de zanger van BAP die hetzelfde heeft meegemaakt)
Met dit liedje van BAP “ verdammt lang her” wil ik met name diegene bedanken die mij voorbereid hebben op dit leven en de richting hebben bepaald waar ik heen moest. Dank aan allen die deze song aanspreekt en mijn leven heeft geplaveid, het is “Verdammt lang her” dat ik jullie een hand gaf, ik wil jullie daarom ook met deze bedanken.
Voor diegene die de lyrics willen lezen, zie tevens hieronder, het liedje kun je ook downloaden bij de daarvoor bestemde download centras.
BAP – Verdammt lang her
Verdammt lange her, daß ich fast alles ernst nahm. Verdammt lange her, daß ich an etwas geglaubt. Und dann der Schock, wie es anders auf mich zukam. Merkwürdig, wo so mancher Hase langläuft. Nicht resigniert, nur reichlich desillusioniert - ein bißchen etwas habe ich kapiert.
Wer alles, wenn es dir "klappt" (gelingt), hinter dir herrennt, deine Schulter klopft, wer dich nicht alles hofiert, sich ohne rot zu werden dein Freund nennt und dich tags drauf ganz einfach ignoriert. Es ist lange her, daß ich vor so etwas ratlos stand und vor Enttäuschung echt nicht mehr konnte.
Ich weiß noch, wie ich nur davon geträumt habe, wovon ich nicht wußte, wie ich es suchen sollte. Vor lauter Sucherei das Finden glatt versäumt habe und überhaupt, was ich wo finden wollte. Ein Kopf voll Nichts, nur die paar instinktiven Tricks - es dauert lange, bis du dich durchblickst.
Das war die Zeit, wo ich noch nicht einmal Pech hatte, noch nicht einmal das, ich hatte sie nicht einmal satt. Hier war John Steinbeck, da stand Joseph Conrad. Dazwischen ich – nur relativ schachmatt. Es ist ein paar Jahre her, doch die Erinnerung fällt nicht schwer. Heute kommt es mir vor, als wenn es gestern wäre.
Verdammt lange her! Fragst mich, wann ich zuletzt ein Bild gemalt habe, ob mir ein Lied tatsächlich jetzt genügt, ob ich jetzt da bin, wo ich hingewollt habe, ob mir meine Farbe auf diese Tour nicht vertrocknet. Ich glaube, ich weiß, ob du nun laut malst oder leise. Es kommt nur drauf an, daß du es tust.
Verdammt lange her, daß ich bei dir am Grab war. Verdammt lange her, daß wir gesprochen haben, und daß vom einen auch etwas beim anderen ankam, so lange, daß ich mich kaum erinnern kann. Hast fest geglaubt, daß wer im Himmel auf dich wartet. "Ich gönne es dir", habe ich gesagt.
Op mijn levensweg waren ook valse profeten en deze wisten soms meer mijn aandacht te trekken dan dat ik dat echt wilde, de mensen die ook eigenljk mijn leven gepregneert hebben en later er om vragen waarom je ze uiteindelijk hebt verlaten. De zogenaamde vriendschap die meer door hun werd uitgebuit dan dat het mij wat opbracht. De zogenaamde vrienden die achter je aan rennen als het goed met je gaat en diezelfde vrienden die je laten vallen als er niets meer te halen valt.
“Verdammt lang her” (duits) beschrijft precies het gevoel wat ik had toen ik nog aan het “zoeken” was maar je niet wist wat. Daarnaast beschrijft het ook de dagen dat je van louter teleurstelling niet meer verder kon en dat het een tijdje duurt voor je jezelf helemaal door hebt wat je nu precies wil. Ik kan je zeggen: “Het heeft bij mij héél lang geduurd voor ik dat wist”.
Het is ook “verdammt lang her” dat ik bij mijn grootmoeder aan het graf was of met haar kon spreken, ze had mij in het verleden altijd met goede raad voorzien. Iets wat naar haar dood niet meer mogelijk was. En toch merk je na een tijdje dat je veel met haar gemeen hebt en dat eigenlijk zij een stuk heeft meegegeven aan je zonder dat je daar ooit erg in had. Een stukje van haar zelf.
De keuzes in je leven zijn bepalend voor jouw en de mensen om je heen, zoals ik al eens eerder zei in mijn “posts” maar ik ben blij dat ik mijn keuzes heb gemaakt, want het had mij anders nooit in deze situatie gebracht waarin ik nu ben. Een redelijk goed leven in een ander land, samen met vrouw en kind. Iets wat mijn grootvader (die oorspronkelijk uit Joegoslavië kwam) al eens gedaan heeft toen hij naar Nederland kwam, en ik nu, in vervolg van zijn voetsporen de wereld verder verken. Ik weet nu pas goed hoe die man zich gevoelt moet hebben toen hij die stap heeft genomen. Wie weet heeft mijn grootmoeder me onbewust al voorbereid op deze sprong naar een ander land, misschien is het een droom die zij altijd gehad heeft en die ik nu kon verwezenlijken. Het liedje is eigenlijk een ode aan haar. (dankzij de zanger van BAP die hetzelfde heeft meegemaakt)
Met dit liedje van BAP “ verdammt lang her” wil ik met name diegene bedanken die mij voorbereid hebben op dit leven en de richting hebben bepaald waar ik heen moest. Dank aan allen die deze song aanspreekt en mijn leven heeft geplaveid, het is “Verdammt lang her” dat ik jullie een hand gaf, ik wil jullie daarom ook met deze bedanken.
Voor diegene die de lyrics willen lezen, zie tevens hieronder, het liedje kun je ook downloaden bij de daarvoor bestemde download centras.
BAP – Verdammt lang her
Verdammt lange her, daß ich fast alles ernst nahm. Verdammt lange her, daß ich an etwas geglaubt. Und dann der Schock, wie es anders auf mich zukam. Merkwürdig, wo so mancher Hase langläuft. Nicht resigniert, nur reichlich desillusioniert - ein bißchen etwas habe ich kapiert.
Wer alles, wenn es dir "klappt" (gelingt), hinter dir herrennt, deine Schulter klopft, wer dich nicht alles hofiert, sich ohne rot zu werden dein Freund nennt und dich tags drauf ganz einfach ignoriert. Es ist lange her, daß ich vor so etwas ratlos stand und vor Enttäuschung echt nicht mehr konnte.
Ich weiß noch, wie ich nur davon geträumt habe, wovon ich nicht wußte, wie ich es suchen sollte. Vor lauter Sucherei das Finden glatt versäumt habe und überhaupt, was ich wo finden wollte. Ein Kopf voll Nichts, nur die paar instinktiven Tricks - es dauert lange, bis du dich durchblickst.
Das war die Zeit, wo ich noch nicht einmal Pech hatte, noch nicht einmal das, ich hatte sie nicht einmal satt. Hier war John Steinbeck, da stand Joseph Conrad. Dazwischen ich – nur relativ schachmatt. Es ist ein paar Jahre her, doch die Erinnerung fällt nicht schwer. Heute kommt es mir vor, als wenn es gestern wäre.
Verdammt lange her! Fragst mich, wann ich zuletzt ein Bild gemalt habe, ob mir ein Lied tatsächlich jetzt genügt, ob ich jetzt da bin, wo ich hingewollt habe, ob mir meine Farbe auf diese Tour nicht vertrocknet. Ich glaube, ich weiß, ob du nun laut malst oder leise. Es kommt nur drauf an, daß du es tust.
Verdammt lange her, daß ich bei dir am Grab war. Verdammt lange her, daß wir gesprochen haben, und daß vom einen auch etwas beim anderen ankam, so lange, daß ich mich kaum erinnern kann. Hast fest geglaubt, daß wer im Himmel auf dich wartet. "Ich gönne es dir", habe ich gesagt.
Verdammt lange her, Verdammt lang...
2 comments:
Hey Rolf. Net je blog gelezen. Ja, zo kom je in je leven mensen tegen en zo gaan er ook een hoop aan je voorbij. Die mensen vormen je inderdaad in de persoon die je nu bent. Alles natuurlijk in een interactie met elkaar. Een oude vriend, wil niet zeggen dat die nooit meer aan je denken. Jammer dat er in het leven vaak niet meer tijd wordt genomen om met elkaar leuke dingen te doen. Daar zijn we met z'n allen vaak te druk bezig met alledaagse dingen, zoals werk, huishouden, gezin. Terugkijken op je leven , dat kunnen wij inmiddels wel, met onze leeftijd. Wordt dit jaar ook 44, wel iets later. 't is lang geleden, maar ook van ons van harte gefeliciteerd. Goed om te lezen dat het goed met je gaat. Tot schrijfs en wie weet, "we meet again".
Groeten uit Kerkrade. Johan Dijkstra
Post a Comment