FIESTAS (Feestjes)

Het is weer achter de rug kun je wel zeggen. Feestjes moet je hier echt met hoofdletters schrijven. Was het in Nederland soms dat je al na 2 weken kerstvakantie soms uit verveling blij was weer te gaan werken, is het dit jaar toch heel wat anders geweest. December ’07 en zelf een gedeelte van Januari ’08 is toch echt een super feestmaand voor ons geweest. Ongeloofelijk maar deze mensen weten echt niet van ophouden. Het begint al de 6de van de maand December en gaat door tot 6 januari ’08. Daartussen? werk je gewoon...geen dag vrij gehad.

Op een rijtje af: vanaf de 6de December 2007 beginnen de “peregrinaciones” die een pelgrims tocht naar Lourdes bijna in het duister zet, groots van aanpak en heel veel mensen (2,5 miljoen dit jaar alleen al in Monterrey) die er aan deelnamen in nog geen 2 weken tijd.


De hele stoet trekt dan vanaf hun wijk of dorp of zelf gemeentes buiten de stad naar de Basilica de Guadalupe a Monterrey om de heilige maagd de “Virgin de Guadalupe” te eren. Deze stoet trekt letterlijk gekleurd en gekleed in Azteekse en Maya-achtige klederdrachten door de straten en dansen en feesten de tocht met luid muziek en tromgetroffel door de wijken tot aan de kerk.

Soms komen mensen mijlen ver van de stad vandaan om de heilige maagd te eren. De hele route mag er niet gedronken worden dan alleen maar water en soms wat eten in de vorm van brood. Het is een stoet van gebeden, vuurwerk en gezang. Aan het einde van de route wordt een krans met een foto meestal in het midden van de krans aan de kerk geofferd en een vreugde dans buiten en binnen de kerk gemaakt. En natuurlijk aan het einde van de tocht is er een feest geregeld voor de bedevaarders, met eten en drank. Heel luisterrijk om dat mee te maken. Al helemaal als je weet dat de katolieke kerken in Nederland zowat leeg zijn met de dagen voor de kerst, iedereen is te druk met zijn werk en het zoeken naar kadoos, laat ik maar zeggen.

Op 16 december beginnen in Mexico de "posadas". Een procesie van precies 9 dagen die symbool staat voor de trektocht van de heilige Maria en Jozef in een poging onderdak te vinden toen ze naar Bethlehem reisden. Kinderen en volwassenen trekken door de straten met lampions, een kribbe met de heilige Maria en Jozef symboliseerd de tocht, en al zingend en biddend door de straten wordt er van deur naar deur getrokken om te vragen voor onderdak, de "posada". Iedere avond is er natuurlijk eten, drinken en lekkernijen, in de vorm van een snoepbuideltje, geregeld voor al de mensen die deelnemen.

Daarna natuurlijk de kerstavond of te wel "Nochebuena" die één groot ceremonisch feest is; bidden, kindje Jezus eren en kussen, en met als hoogtepunt natuurlijk de kados die uitgewisseld worden, en de party die erna begint, hiervan had ik al melding gemaakt in mijn vorige ‘post’.

Week later is het weer feest want dan is het nieuwjaar en ook dit gaat knallend eindigen, dit jaar met een heuse ‘carne asada’ op de nieuwe grill van mijn zwager. Hij was maar wat blij met zijn nieuwe BBQ en geloof me je kunt hier mensen echt blij mee maken, met dit voor ons zomer en tuin gereedschap. Bij ons is er geen temperatuur voor om het te doen. Hier is het het hele jaar door BBQ, voor sommige mensen hier in Mexico zelf is het het kookstel bij uitstek in plaats van een gas fornuis zoals wij het kennen. Neen het is hier echt heel anders en stukken gezelliger, ook natuurlijk dat de temperaturen het toelaten, alhoewel het dit jaar toch echt koud was. 12 graden was het met nieuwjaar, voor menig één al reden genoeg om een dikke trui en een muts aan te trekken tijdens de festiviteiten. Bij ons trekt men juist alles uit en gaat men bloot zwemmen met zo’n weer, maar ja dat is dan wéér Nederland.

Denk je dat je er bent en hierna eindelijk een rustig weekend kan hebben, neen, “forget it!”

5 januari is mijn verjaardag en 6 januari wordt hier de 3 koningen of te wel "Dia de los Santos Reyes" gevierd. Deze dag viert men de aankomst bij de kribbe van de Koning (of te wel Jezus als baby-tje) en die schenkingen brachten voor het kind. Het traditionele feest wil dat de kinderen kadootjes en speelgoed kregen op deze dag, en niet tijdens het kerstfeest, en mensen een broodkrans maken van geglazuurde vruchten en zoet deeg, ook wel "La rosca de Reyes" genoemd. Deze traditie is echter afhankelijk van de regio waar je woont en in Monterrey doet men hier niet aan mee. Hoewel de broodkrans wel voldoende aandacht krijgt. Als men namelijk tijdens het eten van de broodkrans een minnie-poppetje vind, dat de Baby Jesus symboliseerd en goed verstopt is in het brood, moet je een feestje geven op de dag van de "Candelaria" (Februari 2). Het is echter geen officiele vakantiedag. Ik was dit jaar samen met mijn schoonzus en schoonvader de pineut en we moeten samen het feestje op 2 februari bekostigen.

Dus vrijdagnacht 4 januari, 8 uur, lampen op knipper, radio op discotheek, want dan is tijd voor ROLF’s Birthday party, ja dit jaar gevierd op 4 januari want anders had ik het waarschijnlijk niet gehaald. Neen, 2 dagen achter elkaar vieren was net even wat teveel voor mij, zeker naar reeds een paar zware weken achter de rug te hebben.

Heerlijk feestje, paar kollega’s uitgenodigd en wat vrienden en ‘hoppa” feesten maar tot laat in de morgen. Rafael was slapen bij oma (tja hier kan dat!) en wij hadden het huis vrij. Eten voor iedereen besteld bij de beste taco-boer op de hoek en de drank ingekocht bij de lokale slijter. 100 euro en ik kon een feestje geven voor 20 man. EN het was gezellig dat kan ik je zeggen. Weer eens vanouds heerlijk gelachen en omdat er dit keer geen kinderen bij waren konden ook de andere gasten eens lekker genieten van wat geklets, goede muziek (Mix-muziek dankzij de vrienden die ik heb in Nederland) en last but not least natuurlijk de drank, stemming en kadoos. Het was die dag ook nog eens 20 graden buiten dus zelfs de rokers hadden een gezellig feestje buiten. SUPER!!! Voor 100 euro krijg je in Nederland nog geen avondje met 2 voor rond!! Hier maak je een elftal gelukkig en maak je nog nieuwe vrienden ook.

Lachen gieren en brullen was het motto als ik de avond heel kort had moeten beschrijven. Vooral als je begrijpt dat het hier om een roofoverval op een bank gaat die één van deze dames zelf heeft ervaren en daarover verteld alsof het een happening was. Natuurlijk verteld ze het hilarisch en met een zoete kontext maar heel eerlijk deze mensen kennen echt geen verdriet voor dit soort zaken ze maken er grappen over, heerlijk, want ze nemen het werk net zo luchtig als het leven. “It comes and goes, no problem!! “

Zelfs mijn kollegas van het werk moesten er hartelijk om lachen. Ondanks het hun niet betrof, tekenend voor de herkenbaarheid en de gelatenheid die deze mensen kenmerkt. In Nederland hadden we allang een aantal mensen van slachtofferhulp op deze mensen gezet die misschien meer kwaad aanrichten dan deze mensen verdienen. Neen, men weet hier goed om te gaan met stress, antwoord; FEESTJES!!!

Maar nu ga ik eerst mijn kater van een maand uitslapen, en werk ze trouwens. Daarover meer de volgende keer....