Het zal je niet ontgaan zijn dat ik een aantal weken niet meer op mijn blog geschreven had en dat het bijzonder rustig bleef. Dat klopt; ik was namelijk in Nederland op bezoek bij mijn familie, nou ja, wat er nog van over is. Eigenlijk heb ik alleen mijn moeder gesproken en weer gezien. Mijn broer moest helaas een afspraak maken in het ziekenhuis om zijn arm te onderzoeken, wat enerzijds wel te berijpen viel na zijn zwaar ongeval in 2008, maar dat had ook een week later gekund, voor mijn gevoel. Vooral als je 3 weken geboekt hebt om alles en iedereen de gelegenheid te geven je te ontvangen. Het had niet mogen zijn, en het was juist voor hem waarom ik naar Nederland was gereisd, maar goed dat geeft weer aan hoe de verschillen liggen tussen families in Europa en in Mexico, net zo koud of warm als het klimaat, zal ik maar zeggen.
Gelukkig was ik druk genoeg om “oude” bekenden, vrienden en collegas van het werk te mogen ontmoeten. Het was weer een genot met mensen te praten die ik voor mijn afscheid ook nog regelmatig geconsulteerd had. Tevens was het leuk om ook oud bekenden weer eens te treffen en te zien, ervaringen uit te wisselen en de geschiedenis te herhalen wat we zoal samen hadden meegemaakt in het verleden. De dagen in Heerlen, Heerlerheide, Sittard, Maastricht, Amsterdam, Maasmechelen, Lanaken en Kerkade blijven daarom onvergetelijk. Het had echter niet zo koud en nat moeten zijn, want dan was de reis een stuk leuker geweest, maar goed het kon nu eenmaal niet anders. Het was een “once of a lifetime” vlucht naar Nederland en deze vlucht zal niet gauw meer terug komen en zeker nog jaren gaan duren voor ik weer terug kan om op vakantie te gaan naar Nederland. Mijn dank dan ook aan allen die mij zo goed en kwaad als het kon hebben kunnen ontvangen en waar ik een plezierige tijd mee heb gehad.
De mooiste avonden waren toch wel de avonden stappen in Heerlen en in Maasmechelen en Maastricht. Zelfs het casino van Valkenburg heb ik mogen bezoeken met een oud collega en ik kon gelijk oud casino collegas (Guido, Marcel, René, Lilly, Jenny) weer eens weerzien. Henk bedankt, om me toch weer op die plek terug te brengen die ik 11 jaar geleden vaarwel heb gezegd en waar nog steeds oud collegas die ik toen nog kende, er nu nog werken, een hand heb mogen geven. Het verbaasd je soms dat na zo´n lange tijd je toch nog met een lach mekaar kunt ontmoeten en leuke herrinneringen kunt ophalen. Ik ben daarom ook blij dat ik nog regelmatig contact met hun heb via mijn favoriete forums.
Het was ook soms eenzaam in Nederland en vooral als je in een gat als Bleijerheide je dagen moet doorbrengen. Met een gemiddelde van 8 uur zon per dag en met de meeste dagen bewolkt en donkergrijs, daarnaast dat alle winkels al om 6 uur dicht zijn en geen hond meer op straat is, is Bleijerheide echt niet de “place to be”. Geen aanrader voor toekomstig tourisme kan ik je zeggen. Goed de busverbindingen zijn geweldig en ook de “sprekende” treinen die jullie hebben zijn een welkome afwisseling, en in geen enkele vergelijking waardig met het dagelijkse gejakker van de buschauffeurs hier in Monterrey - Mexico. Maar als je bijna elke dag grijs tot zwart grijze bewolking hebt, en met regen of natte sneeuw, met een temperatuur van nog geen 5 graden maximum per dag, en in die “twilightzone” ook nog eens al die overstappen moet maken, is de lol er gauw vanaf.
In ieder geval het was weer eens goed om Nederland te mogen bezoeken en geloof me of niet ik ben toch weer blij thuis te zijn in Mexico. Leven op straat, warmte en zon, goedkoop, en nooit een saaie dag. Met dank dus ook aan allen die ik hier met naam en toenaam niet kan noemen (door de criminaliteit die er heerst in Mexico op sociale websites), maar die mijn reis naar Nederland zo´n leuke ervaring hebben meegegeven. Tevens mijn dank aan allen die ik niet heb kunnen bezoeken, maar die toch een e-mail hebben geschreven en aangegeven hebben het toch plezierig te hebben gevonden dat ik weer eens in het land was, ondanks dat we mekaar niet hebben gezien. Sommigen hebben vergeefs gebeld om nog een afspraak te maken, maar dat zullen we de volgende keer wel weer inhalen. Thanks to everybody and keep me posted by comments.
Het zal je niet ontgaan zijn dat ik een aantal weken niet meer op mijn blog geschreven had en dat het bijzonder rustig bleef. Dat klopt; ik was namelijk in Nederland op bezoek bij mijn familie, nou ja, wat er nog van over is. Eigenlijk heb ik alleen mijn moeder gesproken en weer gezien. Mijn broer moest helaas een afspraak maken in het ziekenhuis om zijn arm te onderzoeken, wat enerzijds wel te berijpen viel na zijn zwaar ongeval in 2008, maar dat had ook een week later gekund, voor mijn gevoel. Vooral als je 3 weken geboekt hebt om alles en iedereen de gelegenheid te geven je te ontvangen. Het had niet mogen zijn, en het was juist voor hem waarom ik naar Nederland was gereisd, maar goed dat geeft weer aan hoe de verschillen liggen tussen families in Europa en in Mexico, net zo koud of warm als het klimaat, zal ik maar zeggen.
Gelukkig was ik druk genoeg om “oude” bekenden, vrienden en collegas van het werk te mogen ontmoeten. Het was weer een genot met mensen te praten die ik voor mijn afscheid ook nog regelmatig geconsulteerd had. Tevens was het leuk om ook oud bekenden weer eens te treffen en te zien, ervaringen uit te wisselen en de geschiedenis te herhalen wat we zoal samen hadden meegemaakt in het verleden. De dagen in Heerlen, Heerlerheide, Sittard, Maastricht, Amsterdam, Maasmechelen, Lanaken en Kerkade blijven daarom onvergetelijk. Het had echter niet zo koud en nat moeten zijn, want dan was de reis een stuk leuker geweest, maar goed het kon nu eenmaal niet anders. Het was een “once of a lifetime” vlucht naar Nederland en deze vlucht zal niet gauw meer terug komen en zeker nog jaren gaan duren voor ik weer terug kan om op vakantie te gaan naar Nederland. Mijn dank dan ook aan allen die mij zo goed en kwaad als het kon hebben kunnen ontvangen en waar ik een plezierige tijd mee heb gehad.
De mooiste avonden waren toch wel de avonden stappen in Heerlen en in Maasmechelen en Maastricht. Zelfs het casino van Valkenburg heb ik mogen bezoeken met een oud collega en ik kon gelijk oud casino collegas (Guido, Marcel, René, Lilly, Jenny) weer eens weerzien. Henk bedankt, om me toch weer op die plek terug te brengen die ik 11 jaar geleden vaarwel heb gezegd en waar nog steeds oud collegas die ik toen nog kende, er nu nog werken, een hand heb mogen geven. Het verbaasd je soms dat na zo´n lange tijd je toch nog met een lach mekaar kunt ontmoeten en leuke herrinneringen kunt ophalen. Ik ben daarom ook blij dat ik nog regelmatig contact met hun heb via mijn favoriete forums.
Het was ook soms eenzaam in Nederland en vooral als je in een gat als Bleijerheide je dagen moet doorbrengen. Met een gemiddelde van 8 uur zon per dag en met de meeste dagen bewolkt en donkergrijs, daarnaast dat alle winkels al om 6 uur dicht zijn en geen hond meer op straat is, is Bleijerheide echt niet de “place to be”. Geen aanrader voor toekomstig tourisme kan ik je zeggen. Goed de busverbindingen zijn geweldig en ook de “sprekende” treinen die jullie hebben zijn een welkome afwisseling, en in geen enkele vergelijking waardig met het dagelijkse gejakker van de buschauffeurs hier in Monterrey - Mexico. Maar als je bijna elke dag grijs tot zwart grijze bewolking hebt, en met regen of natte sneeuw, met een temperatuur van nog geen 5 graden maximum per dag, en in die “twilightzone” ook nog eens al die overstappen moet maken, is de lol er gauw vanaf.
In ieder geval het was weer eens goed om Nederland te mogen bezoeken en geloof me of niet ik ben toch weer blij thuis te zijn in Mexico. Leven op straat, warmte en zon, goedkoop, en nooit een saaie dag. Met dank dus ook aan allen die ik hier met naam en toenaam niet kan noemen (door de criminaliteit die er heerst in Mexico op sociale websites), maar die mijn reis naar Nederland zo´n leuke ervaring hebben meegegeven. Tevens mijn dank aan allen die ik niet heb kunnen bezoeken, maar die toch een e-mail hebben geschreven en aangegeven hebben het toch plezierig te hebben gevonden dat ik weer eens in het land was, ondanks dat we mekaar niet hebben gezien. Sommigen hebben vergeefs gebeld om nog een afspraak te maken, maar dat zullen we de volgende keer wel weer inhalen. Thanks to everybody and keep me posted by comments.
No comments:
Post a Comment