Home Sweet Home, is het allerbelangrijkste wat een mens zich kan wensen en na een dagje uit is het altijd heerlijk om weer terug te keren naar een huisje wat aan alle verwachtingen voldoet. Het is de eerste keer dat ik het gevoel heb het beter te hebben dan in Nederland. Onze luxe artikelen die we in Nederland hadden, aan kook apparatuur bijvoorbeeld al (koken is een hobby van mij), is er één van, en we hebben alles eindelijk weer terug, net zoals we het in Nederland hadden. Niet te vergelijken met wat we in Monterrey hadden, waar ons veel werd belooft en uiteindelijk ik zelf een kook fornuis moest plaatsen, laat ik even niet praten over de keukenkastjes en de rest, die die afzetters nooit geplaatst hebben (lees mijn verhaal “Transa”).
Vandaag koken we dan ook meestal alles op zondag, zodat we voor de rest van de week alles klaar hebben voor het werk en niet meer iets extras hoeven te maken en hebben we even geen zin om het op te warmen in onze magnetron, nou dan gaan we uit eten. Met 350 pesos (25 Euros) samen met zijn drieën zijn we in de VIPS of Chillis dan ook tevreden klant en het mooiste van alles is dat mijn zoon ook een geweldige dag heeft gehad als we gaan uit eten, want de meeste restaurants hebben complete speelplaatsen voor de kleintjes, of kleurdozen met kleurplaten om hun bezig te houden. Neen, Mexico is het land voor de kleintjes en alles is hier op familie gericht, niet roken, speelplaatsen, super goedkoop en sommige restaurants 24 uur open, daar mag Nederland zich nog eens wat van opsteken, vooral met die werkeloosheid wat er nu heerst in Nederland. Vooral de buffets hier in Mexico zijn een welkome aanbieding en bij Sanborns zijn we dan ook ieder weekend te vinden voor een stevige ochtendmaaltijd in het weekend, want in het weekend koken we niet, daar is de zondagmiddag voor en alleen maar om ons eten voor de rest van onze werkweek klaar te maken.
En intussen dat je eet met je gezin wordt je auto compleet schoongemaakt, een goede job voor nog geen 70 pesos of te wel 4 Euro en betaal je niets aan parkeer geld, en is je auto beveiligd. Daar kan ik van de Nederlandse parkeerplaatsen alleen maar kwaad over spreken. Dat zou trouwens een leuke job zijn voor de Nederlandse zwakkeren in de Nederlandse samenleving, inplaats van een krantje te verkopen, autos te poetsen en ze te beveiligen, als je begrijpt wat ik bedoel, doen ze hier ook, dus kan dat in Nederland naar mijn gevoel ook, denk ik maar eens. Of moeten ze daarvoor ook een certificaat of diploma hebben, minister van welzijn en arbeidszaken? ;)
Hoedanook je ziet het is allemaal anders geregeld dan in Nederland en wat ik zo cool vind is dat we sinds we hier wonen, geen enkel probleem hebben met de verhuurder of zaakwaarnemer, we betalen onze huur en daar is de boot me af, geen geklooi met af en toe eens komen kijken, of een notitie aan je deur dat we ons eens even moeten melden, neen niets. Intussen handelen we onze zaken per email af en als er echt iets te melden valt dan komt de eigenaar in actie, zoals laatst. We hadden een verhoging van de onderhoud gemeld gekregen, en moesten meer onderhoud gaan betalen, het contract zegt echter dat we 6000 pesos inclusief onderhoud en water betalen. Dat is nog geen 360 euro per maand en dat is goedkoop, voor een compleet nieuw huis met beveiliging en gratis oneindig veel water. Nu ga je gelijk denken, zoals we dat in Monterrey gewend waren, dit wordt een lastig verhaal, maar integendeel. Een e-mail was genoeg en we konden gewoon de onderhoud direct van onze huur af houden en geen problemen. Als je ziet dat we nu na 4 maanden, nog steeds op ons geld zitten te wachten van de waarborg van het oude huis wat we in Monterrey hadden, en dat met veel stress en kwaadheid gepaard gaat (met name bij mijn vrouw, want die regelt dat allemaal) en het nog steeds niet terug hebben, kun je je voorstellen dat onze mond openviel hoe makkelijk en terecht zaken te doen zijn in Guadalajara.
Tuurlijk niet alles is perfect hier, maar als je uit een stad komt waar je voor de school bijna alle hebbedingetjes wat de school bepaalt moet betalen, ja zelfs met loten op de straat moet gaan leuren om aan een goede “opvoeding” van je zoon te moeten voldoen en dat al het geld dat je betaald hebt aan uitjes en extras de maandelijkse kosten gigantisch omhoog jagen, waardoor je duurder uit bent dan de afgesproken maandelijkse kosten aan schoolgeld en dat vegelijkt met hier, waar ik gewoon maandelijks mijn schoolgeld betaal en alles betaald is, ja zelfs uitjes voor mijn zoon. Dan vraag je je af waar al dat geld is gebleven wat ze me in Monterrey uit onze portemenee hebben gelokt, TRANSA, is het enigste woord wat me dan te binnen schiet. Misbruik maken van een instantie om iedereen te laten betalen voor niets en intussen hun eigen zakken te vullen.
Maar goed dat was toen, niet alles was slecht in Monterrey alhoewel om heel eerlijk te zijn ik even niet kan bedenken wat wel goed was. In ieder geval merken we nu ook dat een stad, en met name de mensen hier, anders kunnen zijn. Iedereen met een gezond verstand weet en niet alleen in deze regio, dat als je mensen eenmaal bezijkt ze nooit meer terug komen en dat je er meer aan verdiend als je een vertrouwens relatie opbouwt met je klant. Iets wat ik hier ervaar en juist het tegenovergestelde is wat ik eerder in mijn 2 jaar in Monterrey heb ervaren, je gaat terug als klant, omdat je weet dat deze mensen te vertrouwen zijn en dat brengt uiteindelijk meer geld in het laatje dan één keer oplichten en je komt nooit meer terug. Zelfs mijn vriend Pedro die ook uit Monterrey komt en daar zelfs geboren is, vertelde mij verbaasd te zijn over de eerlijkheid van mensen hier en het zaken doen, dus ik sta niet alleen in mijn ervaring.
Iets wat ze schijnbaar in Monterrey nog steeds niet begrijpen en moeten leren. Hoedanook we zijn in ieder geval blij om hier te wonen en eindelijk kunnen vertellen dat het ons beter gaat, dat was nog geen jaar geleden toch wel andere koek, maar goed niet terug kijken, de toekomst is aan ons. En laten we er lang van mogen genieten, niet alleen van het mooie weer. “Viva Mexico!”
Home Sweet Home, is het allerbelangrijkste wat een mens zich kan wensen en na een dagje uit is het altijd heerlijk om weer terug te keren naar een huisje wat aan alle verwachtingen voldoet. Het is de eerste keer dat ik het gevoel heb het beter te hebben dan in Nederland. Onze luxe artikelen die we in Nederland hadden, aan kook apparatuur bijvoorbeeld al (koken is een hobby van mij), is er één van, en we hebben alles eindelijk weer terug, net zoals we het in Nederland hadden. Niet te vergelijken met wat we in Monterrey hadden, waar ons veel werd belooft en uiteindelijk ik zelf een kook fornuis moest plaatsen, laat ik even niet praten over de keukenkastjes en de rest, die die afzetters nooit geplaatst hebben (lees mijn verhaal “Transa”). 
Vandaag koken we dan ook meestal alles op zondag, zodat we voor de rest van de week alles klaar hebben voor het werk en niet meer iets extras hoeven te maken en hebben we even geen zin om het op te warmen in onze magnetron, nou dan gaan we uit eten. Met 350 pesos (25 Euros) samen met zijn drieën zijn we in de VIPS of Chillis dan ook tevreden klant en het mooiste van alles is dat mijn zoon ook een geweldige dag heeft gehad als we gaan uit eten, want de meeste restaurants hebben complete speelplaatsen voor de kleintjes, of kleurdozen met kleurplaten om hun bezig te houden. Neen, Mexico is het land voor de kleintjes en alles is hier op familie gericht, niet roken, speelplaatsen, super goedkoop en sommige restaurants 24 uur open, daar mag Nederland zich nog eens wat van opsteken, vooral met die werkeloosheid wat er nu heerst in Nederland. Vooral de buffets hier in Mexico zijn een welkome aanbieding en bij Sanborns zijn we dan ook ieder weekend te vinden voor een stevige ochtendmaaltijd in het weekend, want in het weekend koken we niet, daar is de zondagmiddag voor en alleen maar om ons eten voor de rest van onze werkweek klaar te maken. 
En intussen dat je eet met je gezin wordt je auto compleet schoongemaakt, een goede job voor nog geen 70 pesos of te wel 4 Euro en betaal je niets aan parkeer geld, en is je auto beveiligd. Daar kan ik van de Nederlandse parkeerplaatsen alleen maar kwaad over spreken. Dat zou trouwens een leuke job zijn voor de Nederlandse zwakkeren in de Nederlandse samenleving, inplaats van een krantje te verkopen, autos te poetsen en ze te beveiligen, als je begrijpt wat ik bedoel, doen ze hier ook, dus kan dat in Nederland naar mijn gevoel ook, denk ik maar eens. Of moeten ze daarvoor ook een certificaat of diploma hebben, minister van welzijn en arbeidszaken? ;)
Hoedanook je ziet het is allemaal anders geregeld dan in Nederland en wat ik zo cool vind is dat we sinds we hier wonen, geen enkel probleem hebben met de verhuurder of zaakwaarnemer, we betalen onze huur en daar is de boot me af, geen geklooi met af en toe eens komen kijken, of een notitie aan je deur dat we ons eens even moeten melden, neen niets. Intussen handelen we onze zaken per email af en als er echt iets te melden valt dan komt de eigenaar in actie, zoals laatst. We hadden een verhoging van de onderhoud gemeld gekregen, en moesten meer onderhoud gaan betalen, het contract zegt echter dat we 6000 pesos inclusief onderhoud en water betalen. Dat is nog geen 360 euro per maand en dat is goedkoop, voor een compleet nieuw huis met beveiliging en gratis oneindig veel water. Nu ga je gelijk denken, zoals we dat in Monterrey gewend waren, dit wordt een lastig verhaal, maar integendeel. Een e-mail was genoeg en we konden gewoon de onderhoud direct van onze huur af houden en geen problemen. Als je ziet dat we nu na 4 maanden, nog steeds op ons geld zitten te wachten van de waarborg van het oude huis wat we in Monterrey hadden, en dat met veel stress en kwaadheid gepaard gaat (met name bij mijn vrouw, want die regelt dat allemaal) en het nog steeds niet terug hebben, kun je je voorstellen dat onze mond openviel hoe makkelijk en terecht zaken te doen zijn in Guadalajara. 
Tuurlijk niet alles is perfect hier, maar als je uit een stad komt waar je voor de school bijna alle hebbedingetjes wat de school bepaalt moet betalen, ja zelfs met loten op de straat moet gaan leuren om aan een goede “opvoeding” van je zoon te moeten voldoen en dat al het geld dat je betaald hebt aan uitjes en extras de maandelijkse kosten gigantisch omhoog jagen, waardoor je duurder uit bent dan de afgesproken maandelijkse kosten aan schoolgeld en dat vegelijkt met hier, waar ik gewoon maandelijks mijn schoolgeld betaal en alles betaald is, ja zelfs uitjes voor mijn zoon. Dan vraag je je af waar al dat geld is gebleven wat ze me in Monterrey uit onze portemenee hebben gelokt, TRANSA, is het enigste woord wat me dan te binnen schiet. Misbruik maken van een instantie om iedereen te laten betalen voor niets en intussen hun eigen zakken te vullen.
Maar goed dat was toen, niet alles was slecht in Monterrey alhoewel om heel eerlijk te zijn ik even niet kan bedenken wat wel goed was. In ieder geval merken we nu ook dat een stad, en met name de mensen hier, anders kunnen zijn. Iedereen met een gezond verstand weet en niet alleen in deze regio, dat als je mensen eenmaal bezijkt ze nooit meer terug komen en dat je er meer aan verdiend als je een vertrouwens relatie opbouwt met je klant. Iets wat ik hier ervaar en juist het tegenovergestelde is wat ik eerder in mijn 2 jaar in Monterrey heb ervaren, je gaat terug als klant, omdat je weet dat deze mensen te vertrouwen zijn en dat brengt uiteindelijk meer geld in het laatje dan één keer oplichten en je komt nooit meer terug. Zelfs mijn vriend Pedro die ook uit Monterrey komt en daar zelfs geboren is, vertelde mij verbaasd te zijn over de eerlijkheid van mensen hier en het zaken doen, dus ik sta niet alleen in mijn ervaring. 
Iets wat ze schijnbaar in Monterrey nog steeds niet begrijpen en moeten leren. Hoedanook we zijn in ieder geval blij om hier te wonen en eindelijk kunnen vertellen dat het ons beter gaat, dat was nog geen jaar geleden toch wel andere koek, maar goed niet terug kijken, de toekomst is aan ons. En laten we er lang van mogen genieten, niet alleen van het mooie weer. “Viva Mexico!” 
No comments:
Post a Comment