Daar zijn we dan, eindelijk na een maand krijg ik even de tijd om een blogje te schrijven. Niet dat ik niet geschreven heb, oef een heleboel zelfs, maar geen tijd gehad om het te publiceren en of op de blog te zetten. Bij deze dan even weer een kattebelletje. Ja, ik ben er in mijn eigen depa!! Zoals het hier dan genoemd wordt. En ja het heeft wat voeten in aarde gehad voor ik eindelijk hier was en me kon neerleggen en zeggen, nu is het af. Je kent het wel, je eerste keer in een nieuw huis en dan ook nog delen met anderen en je moet nog effe wennen aan alles, en zo. Daarnaast is het allemaal maar behelpen, want ja je hebt wel all-inclusive (gas, warm water, licht, kabel TV en internet) maar er is altijd wel wat in Mexico dat niet helemaal af is. Zo ook met dit appartement. Ik wilde eigenlijk zaterdag afgelopen week verhuizen, maar men besloot hier uit het niets een festival te organiseren en de weg die eigenlijk linea directa naar mijn nieuwe departement (depa) ging was afgesloten. Voor ik eindelijk weer de weg naar het hotel vond was het 2 uur later. Ik heb mijn departement die dag niet kunnen bewonen wat wel de bedoeling was. Goed terug in het hotel aangekomen moest ik eerst even bekomen van die onderneming en besloot alleen de koffers en alles gereed te maken en zondag te verhuizen.
Nu had dat toch geen zin. Daarnaast had ik een afspraak met een vriend in een pizzatent (laatste weekend dat ik op kosten van het bedrijf mocht eten en betaald krijgen, daar moet je van profiteren, toch!). Aangekomen op de afspraak begon het me te regenen, daar zeggen we in Nederland een wolkbreuk tegen maar dit was echt een zondvloed. Enfin de afspraak was wat laat, en uiteindlijk was de pizzatent gesloten, dus we besloten maar naar Carls Junior te gaan om heerlijke hamburgers te eten. Laat thuis begon het weer te regenen en dat heeft het de rest van de nacht wel gedaan.
Zondag was het dan zover we gaan verhuizen, van mijn all-inclusive hotel naar mijn all-inclusive depa. Koffers gepakt, tassen klaar, hup taxi pakken (toch maar niet met de bus) en voor 40 pesos was ik op mijn nieuwe bestemming. Mijn nieuwe onderkomen voor de komende 6 maanden. Het huis geeft ruimte aan 6 kamers en momenteel woont er maar 1 huurder van die kamers dus we zitten samen, voor nog geen week, want het schijnt dat ook hij deze week de laatste heeft. Betekend voor mij voorlopig dat ik dit bak van een huis voor mij alleen heb. Nou het is in ieder geval groot genoeg om een party te houden met het hele IBM team van 20 man groot. Maar zover was het niet, eerst nog wat hordes nemen. De eigenaar, jonge vent, vertelde me dat hij had schoongemaakt en opgeruimd, en ook dat mijn ijskast schoon was. Nou ja dat laatste zal hij misschien verkeerd vertaald hebben in het Engels, hij meende misschien leeg in plaats van schoon want schoon was die ijskast echt niet. Na eerst wat schoonmaak spullen gekocht te hebben (die waren ook op, dus hoezo schoonmaken?) en een uur of 4 schoonmaak kon ik dan eindelijk intrek nemen. Ik was helemaal op.
Om 7 uur kwam de eigenaar om mij nog de laatste sleutels te geven, maar die bleken weg te zijn. Dus ik kon mijn kamer niet afsluiten, maar goed de voordeur van het huis wel. Dus we hebben 1 dag open deuren gehad, maar niets was weg toen ik thuis kwam van het werk. Intussen was het al maandag, dus! Slotenmaker gebeld, die kwam ook, laat. Zoals altijd. En ging weg met de sloten onder zijn armen. Enfin na 3 uur kam hij pas terug (gelukkig dat hij terug kwam hahaha) en eindelijk kon ik intrek nemen en mijn kamer afsluiten. Veilig, eindelijk mijn privacy en vooral doodop. All bij al heeft het dus 3 dagen geduurd voor ik eindelijk klaar was, nu nog de internet aansluiting installeren want die is er wel, maar die werkt niet. Viva Mexico!! Tot gauw maar weer....het is weer werken geblazen, en ik moet mijn bus naar het werk weer pakken, tot schrijfs.
Daar zijn we dan, eindelijk na een maand krijg ik even de tijd om een blogje te schrijven. Niet dat ik niet geschreven heb, oef een heleboel zelfs, maar geen tijd gehad om het te publiceren en of op de blog te zetten. Bij deze dan even weer een kattebelletje. Ja, ik ben er in mijn eigen depa!! Zoals het hier dan genoemd wordt. En ja het heeft wat voeten in aarde gehad voor ik eindelijk hier was en me kon neerleggen en zeggen, nu is het af. Je kent het wel, je eerste keer in een nieuw huis en dan ook nog delen met anderen en je moet nog effe wennen aan alles, en zo. Daarnaast is het allemaal maar behelpen, want ja je hebt wel all-inclusive (gas, warm water, licht, kabel TV en internet) maar er is altijd wel wat in Mexico dat niet helemaal af is. Zo ook met dit appartement. Ik wilde eigenlijk zaterdag afgelopen week verhuizen, maar men besloot hier uit het niets een festival te organiseren en de weg die eigenlijk linea directa naar mijn nieuwe departement (depa) ging was afgesloten. Voor ik eindelijk weer de weg naar het hotel vond was het 2 uur later. Ik heb mijn departement die dag niet kunnen bewonen wat wel de bedoeling was. Goed terug in het hotel aangekomen moest ik eerst even bekomen van die onderneming en besloot alleen de koffers en alles gereed te maken en zondag te verhuizen. 
Nu had dat toch geen zin. Daarnaast had ik een afspraak met een vriend in een pizzatent (laatste weekend dat ik op kosten van het bedrijf mocht eten en betaald krijgen, daar moet je van profiteren, toch!). Aangekomen op de afspraak begon het me te regenen, daar zeggen we in Nederland een wolkbreuk tegen maar dit was echt een zondvloed. Enfin de afspraak was wat laat, en uiteindlijk was de pizzatent gesloten, dus we besloten maar naar Carls Junior te gaan om heerlijke hamburgers te eten. Laat thuis begon het weer te regenen en dat heeft het de rest van de nacht wel gedaan.
Zondag was het dan zover we gaan verhuizen, van mijn all-inclusive hotel naar mijn all-inclusive depa. Koffers gepakt, tassen klaar, hup taxi pakken (toch maar niet met de bus) en voor 40 pesos was ik op mijn nieuwe bestemming. Mijn nieuwe onderkomen voor de komende 6 maanden. Het huis geeft ruimte aan 6 kamers en momenteel woont er maar 1 huurder van die kamers dus we zitten samen, voor nog geen week, want het schijnt dat ook hij deze week de laatste heeft. Betekend voor mij voorlopig dat ik dit bak van een huis voor mij alleen heb. Nou het is in ieder geval groot genoeg om een party te houden met het hele IBM team van 20 man groot. Maar zover was het niet, eerst nog wat hordes nemen. De eigenaar, jonge vent, vertelde me dat hij had schoongemaakt en opgeruimd, en ook dat mijn ijskast schoon was. Nou ja dat laatste zal hij misschien verkeerd vertaald hebben in het Engels, hij meende misschien leeg in plaats van schoon want schoon was die ijskast echt niet. Na eerst wat schoonmaak spullen gekocht te hebben (die waren ook op, dus hoezo schoonmaken?) en een uur of 4 schoonmaak kon ik dan eindelijk intrek nemen. Ik was helemaal op. 
Om 7 uur kwam de eigenaar om mij nog de laatste sleutels te geven, maar die bleken weg te zijn. Dus ik kon mijn kamer niet afsluiten, maar goed de voordeur van het huis wel. Dus we hebben 1 dag open deuren gehad, maar niets was weg toen ik thuis kwam van het werk. Intussen was het al maandag, dus! Slotenmaker gebeld, die kwam ook, laat. Zoals altijd. En ging weg met de sloten onder zijn armen. Enfin na 3 uur kam hij pas terug (gelukkig dat hij terug kwam hahaha) en eindelijk kon ik intrek nemen en mijn kamer afsluiten. Veilig, eindelijk mijn privacy en vooral doodop. All bij al heeft het dus 3 dagen geduurd voor ik eindelijk klaar was, nu nog de internet aansluiting installeren want die is er wel, maar die werkt niet. Viva Mexico!! Tot gauw maar weer....het is weer werken geblazen, en ik moet mijn bus naar het werk weer pakken, tot schrijfs.
No comments:
Post a Comment