
Het is eind april en de varkensgriep slaat om zich heen en maakt slachtoffers. Meer dan 40 bevestigde slachtoffers getroffen door de “H1N1” griep virus zijn nu gerapporteerd, de meesten hadden al een verzwakte gezondheid en men had geen verweer tegen deze gemuteerde en onbestrijdbare virus. De Mexicaanse overheid neemt drastische maatregelen, nooit eerder gekend, en sluit voor een week universiteiten, scholen en kinderopvangplaatsen. Voor de eerste keer is de gehele bevolking in Mexico bang en de president spreekt woorden van daadkracht en moed op TV uit om zijn bevolking een hart onder de riem te steken in een poging het griepvirus te stoppen. TV spotjes van bier en eten maken plaats voor oneindig lange presentaties over hoe het “H1N1” virus gestopt kan worden. Een cursus snel hygiene wordt zelfs gegeven en soms 25 keer per avond op TV uitgestraald. Het maakt plaats voor alle andere “onnodige” overheids reclames die voorheens getoond werden, zelfs de verkiezingsreclames die de verkiezingen voor burgermeester en gedeputeerde staten voor juni moesten aankondigen, moesten er onder lijden. De kinderen en families worden geaamd thuis te blijven en een heel weekend openbare gelegenheden zoals (pret)parken en winkelcentrums te mijden, het ergste wat een mexicaanse familie ooit kan overkomen.

Het verkeer en de uitgaansgelegenheden in Mexico stad worden aan banden gelegd en voor de eerste keer is er een blauw heldere hemel aan de lucht te zien boven de één van de grootste metropolen van de wereld en de meest vervuilde steden van Mexico. Het voelt extreem anders aan in de straten van Mexico stad wat anders druk bezocht is door mensen die al pratend, kussend en omarmend de straten doorwandelden, opeens is het erg verlaten en stil. Leeg zelfs in sommige buurten. Mensen mijden mekaar en zijn op afstand. De Mexicaanse staat en met name Mexico stad verliest enorme inkomsten door deze maatregel en ondanks alles nemen de meeste mensen het gelaten. De impact van de “H1N1” griep virus is overal merkbaar zelfs in Playa del Carmen waar een sommige door een “cubra de boca” zich een weg door de straten baant. Mexico is opeens één en men is gewapend om het dodelijke virus een halt toe te roepen. De saamhorigheid die te zien is in vele steden is adembenemend en maakt plaats voor een traan die je wegpinkt, als je ziet hoe deze mensen, ondanks ze soms zo ver uit elkaar staan, door deze griep virus, bijelkaar gebracht worden. Het is ongeloofelijk; jong en oud, arm en rijk, vrouw of man, ze staan opeens allemaal achter het uitbannen van “hun” virus. Ze zien ook dat ze wereldwijd in de gaten gehouden worden en willen niemand op deze wereld dan ook schade aanrichten, kenmerkend voor deze bevolking; zachtaardig en gelijktijdig hulpvaardig, al is het de arme chinees aan de andere kant van de wereld, altijd bereid om te helpen en het gevaar te verminderen. De actie door het weghalen van de Mexicanen in China door de president van Mexico was dan ook een succes. De Mexicanen doen alles om een ander te helpen en te beschermen.

Dat Mexico toch chockeert door berichten over drugsoorlogen en onthoofde mensen die erin verwikkeld raakten en ontvoeringen met dodelijke afloop, is de andere kant die de media graag publiceren over dit land, notabene soms overdreven door diezelfde media. Tuurlijk wil ik niet ontkennen dat het gebeurd, maar dat zijn meestal criminele feiten gepleegd door criminele mensen die niet of nauwelijks wat te maken hebben met de echte Mexicaan en de rest van de bevolking. Het zijn doorgaans bandieten die niet van deze mexicaanse bodem afkomstig zijn en een leven lijden die verre weg afstaat van een menselijk en werkelijk mexicaans bestaan. Het zijn meestal criminele rijken die nog rijker willen worden en geen enkel middel schuwen om hun bestaan te continueren. Handhaven en uiteindelijk uitroeien zal een poging in de goede richting zijn, maar dat kan alleen maar als de buurman de Verenigde Staten meehelpt en zijn consumptie aan drugs drastisch terugdraait. Tot nu toe ziet het ernaar uit dat de nieuwe administratie van Barack Obama dit toejuicht, maar het is afwachten hoe dat in de praktijk uitpakt.
No comments:
Post a Comment