Crisis treft ons allemaal...

.. Alleen had ik niet verwacht dat het zo snel zou gaan.Nou daar gaan we dan...eerst het goede nieuws. Mijn vrouw heeft net een super baan gekregen met meer salaris en meer benefits dan ze eerst bij haar vorige werkgever had, maar ze gaat een heel andere richting doen (Project Management) en is natuurlijk heel nerveus dat ze het ook allemaal goed doet de eerste keer, om een goede indruk te maken de eerste keer natuurlijk! Daarnaast gaat ze wat vaker van huis zijn, want de baan vereist reizen, nou ja de eerste keer niet zoveel, maar we moeten nog even zien hoe dat uitpakt. In ieder geval de betaling is goed; “show me the money” is dan ook hier het motto, of de rest allemaal klote geregeld is doet er niet toe. Ze gaat ook 24x7 werken en dat betekend ook de avond uren en weekenden dat ze inzetbaar moet zijn, of dat laatste nog zo leuk gaat worden voor onze zoon en mijzelf, moeten we nog even afwachten.

Ik daarentegen kreeg een domper te verwerken. IBM heeft het contract met de klant laten vallen en is niet voornemens enige samenwerking met mij te verlengen. Dat is klote, echt klote! Want opzegging met de klant betekend ook voor mij dat ik moet opstappen, eigenlijk. Maar er is een bescherm-engeltje bij IBM geweest die me heeft vooruit geduwd om bij een andere werkgever te komen. De reden nou dat ik nu (weer!) moet veranderen van werkgever en nu ga werken voor een ander uitzendbedrijf. Deze werkgever gaat mij bij mijn huidige klant handhaven en tevens kijken of ik voor langere tijd bij een andere werkgever terecht kan. Er is dus nog hoop voor mij in de IT wereld, aan de andere kant denk ik dat ik aan mijn eind van mijn latijn gekomen ben m.b.t IT hier in Mexico, maar ook met de rest van mijn investeringen hier in Mexico. Het is allemaal zo amateur, allemaal zo lacks. Ik heb het wel een beetje gezien, na dit afgelopen jaar en heb voornemens mijn eigen loopbaan te kiezen. Ik heb nog hoop in de projecten die ik had, voor ik kwam, onder andere het recycle bedrijfje in rubber, maar daar is ook alles (voorlopig) mee gezegd. Ik mag jullie reeds veraden, dat het er in ieder geval uit ziet dat het vruchten gaat afwerpen, verder wil ik het daar even bij laten.

Waarom dan plotseling, toch zo negatief? Heel simpel, ondanks het feit dat het niet direct mij betreft om van baan te veranderen of een baan te verliezen, zie ik om mij heen ontslagen vallen bij de vleet en daar is geen enkele reden voor, naar mijn gevoel dan. Het bedrijf waar ik voor werk bijvoorbeeld, doet het goed in ons land en ook de latijns amerikaanse landen waar het opereert doen het redelijk, maar het bedrijf verliest sterk in USA en Europa. Toch worden hier bij de vleet mensen en kollegas ontslagen, en de ontslagprocedure is niet zoals bij ons. Er is geen directe juridische of rechtzakelijke uitspraak voor nodig, mensen hebben letterlijk geen rechten hier. Dus men geeft ze een 3 maandsalaris betaling mee en ophoepelen, dat is dan volgens de wet zo geregeld. En geloof het of niet, iedereen is er gelukkig mee, inplaats van een WW uitkering zoals wij dat in Nederland kennen. Men is hier blij met 3 maanden salaris en werkeloosheid achteraf. Daarna is armoede aangezegd en of een baan aannemen die minder betaald. Heel onbegrijpelijk voor mij. De reden ook dat ik dit onbegrijpelijk en triest vind. Gelukkig dat we beiden nog werken. Ik zie ook die investering van continuïteit niet terug in deze bedrijven, want ook mensen met een goede opleiding en ervaring worden op straat gezet. Het is alsof je een computer op straat zet zonder enige backup, ongeloofelijk hoe ineffeciënt mensen hier zaken doen.


Aan de andere kant zie ik ook dat bedrijven hier in Mexico dit aangrijpen om hun slag te slaan, veel bedrijven die plotseling sluiten of niet eens open gaan in de morgen en dan opeens “verschwunden” zijn met kas en alles. De werknemers hebben het nakijken. Je ziet dus dat deze crisis echt ook een negatieve invloed heeft op mensen, terwijl dit echt nergens voor nodig is. Mexico doet het relatief nog niet zo slecht, integendeel de mensen met geld gaan nu pas investeren, want alles wat goedkoper is, in hun ogen gezien dan, maakt de prijzen uiteindelijk betaalbaar en levert een economische waarde op. Een voorbeeld van echte oplichterij hier en waar niets tegen gedaan wordt is de prijzen oorlog tussen supermarkten. De ene beweert goedkoper te zijn dan de andere, maar het schijnt als je gaat kopen bij de mexicaanse super dat die net even duurder en zelfs lakser is met de bonus regeling dan de concurrent aan de amerikaanse kant. Typisch mexicaans, je wordt bezeikt door je eigen super.

Daarnaast zie je veel bedrijven de prijzen omhoog duwen terwijl daar geen reden voor is. Een simpel voorbeeld is de combi-magnetron. Een in Europa een bijna onwegdenkbaar elektronisch gemak, hier een rariteit zou je het bijna noemen. Dezelfde 3D combi-magnetron kost hier een fortuin dus we besluiten te wachten tot de uitverkoop is (dat was één jaar geleden) en we konden het nu kopen met een bedrijfskorting en een jubileums korting van alles bij elkaar van 25%. Het product kost $9.995.00 MXN dus we konden het krijgen voor: $ 7462,50 MXN. Het zelfde product één jaar geleden, koste dezelfde prijs en werd voor dezelfde korting verkocht met wat extras. Heb je daar een jaar voor gewacht? Zelfs als ik het product koop is de termijn voor garantie reeds verlopen. Heel raar! En vooral heel raar is dat het over één nacht gebeurd zonder waarschuwing. Het is eigenlijk crimineel te noemen en de Mexicaanse regering doet daar niets tegen, noch waarschuwd haar burgers. Hoedanook het worden rare tijden voor ons en je zou bijna gaan denken dat een slechte tijd gekozen hebben om net nu (een jaar geleden) naar mexico te gaan emigreren, maar ik zeg maar zo; iedere crisis creëert zijn eigen oppertunities.