Crisis treft ons allemaal...

.. Alleen had ik niet verwacht dat het zo snel zou gaan.Nou daar gaan we dan...eerst het goede nieuws. Mijn vrouw heeft net een super baan gekregen met meer salaris en meer benefits dan ze eerst bij haar vorige werkgever had, maar ze gaat een heel andere richting doen (Project Management) en is natuurlijk heel nerveus dat ze het ook allemaal goed doet de eerste keer, om een goede indruk te maken de eerste keer natuurlijk! Daarnaast gaat ze wat vaker van huis zijn, want de baan vereist reizen, nou ja de eerste keer niet zoveel, maar we moeten nog even zien hoe dat uitpakt. In ieder geval de betaling is goed; “show me the money” is dan ook hier het motto, of de rest allemaal klote geregeld is doet er niet toe. Ze gaat ook 24x7 werken en dat betekend ook de avond uren en weekenden dat ze inzetbaar moet zijn, of dat laatste nog zo leuk gaat worden voor onze zoon en mijzelf, moeten we nog even afwachten.

Ik daarentegen kreeg een domper te verwerken. IBM heeft het contract met de klant laten vallen en is niet voornemens enige samenwerking met mij te verlengen. Dat is klote, echt klote! Want opzegging met de klant betekend ook voor mij dat ik moet opstappen, eigenlijk. Maar er is een bescherm-engeltje bij IBM geweest die me heeft vooruit geduwd om bij een andere werkgever te komen. De reden nou dat ik nu (weer!) moet veranderen van werkgever en nu ga werken voor een ander uitzendbedrijf. Deze werkgever gaat mij bij mijn huidige klant handhaven en tevens kijken of ik voor langere tijd bij een andere werkgever terecht kan. Er is dus nog hoop voor mij in de IT wereld, aan de andere kant denk ik dat ik aan mijn eind van mijn latijn gekomen ben m.b.t IT hier in Mexico, maar ook met de rest van mijn investeringen hier in Mexico. Het is allemaal zo amateur, allemaal zo lacks. Ik heb het wel een beetje gezien, na dit afgelopen jaar en heb voornemens mijn eigen loopbaan te kiezen. Ik heb nog hoop in de projecten die ik had, voor ik kwam, onder andere het recycle bedrijfje in rubber, maar daar is ook alles (voorlopig) mee gezegd. Ik mag jullie reeds veraden, dat het er in ieder geval uit ziet dat het vruchten gaat afwerpen, verder wil ik het daar even bij laten.

Waarom dan plotseling, toch zo negatief? Heel simpel, ondanks het feit dat het niet direct mij betreft om van baan te veranderen of een baan te verliezen, zie ik om mij heen ontslagen vallen bij de vleet en daar is geen enkele reden voor, naar mijn gevoel dan. Het bedrijf waar ik voor werk bijvoorbeeld, doet het goed in ons land en ook de latijns amerikaanse landen waar het opereert doen het redelijk, maar het bedrijf verliest sterk in USA en Europa. Toch worden hier bij de vleet mensen en kollegas ontslagen, en de ontslagprocedure is niet zoals bij ons. Er is geen directe juridische of rechtzakelijke uitspraak voor nodig, mensen hebben letterlijk geen rechten hier. Dus men geeft ze een 3 maandsalaris betaling mee en ophoepelen, dat is dan volgens de wet zo geregeld. En geloof het of niet, iedereen is er gelukkig mee, inplaats van een WW uitkering zoals wij dat in Nederland kennen. Men is hier blij met 3 maanden salaris en werkeloosheid achteraf. Daarna is armoede aangezegd en of een baan aannemen die minder betaald. Heel onbegrijpelijk voor mij. De reden ook dat ik dit onbegrijpelijk en triest vind. Gelukkig dat we beiden nog werken. Ik zie ook die investering van continuïteit niet terug in deze bedrijven, want ook mensen met een goede opleiding en ervaring worden op straat gezet. Het is alsof je een computer op straat zet zonder enige backup, ongeloofelijk hoe ineffeciënt mensen hier zaken doen.


Aan de andere kant zie ik ook dat bedrijven hier in Mexico dit aangrijpen om hun slag te slaan, veel bedrijven die plotseling sluiten of niet eens open gaan in de morgen en dan opeens “verschwunden” zijn met kas en alles. De werknemers hebben het nakijken. Je ziet dus dat deze crisis echt ook een negatieve invloed heeft op mensen, terwijl dit echt nergens voor nodig is. Mexico doet het relatief nog niet zo slecht, integendeel de mensen met geld gaan nu pas investeren, want alles wat goedkoper is, in hun ogen gezien dan, maakt de prijzen uiteindelijk betaalbaar en levert een economische waarde op. Een voorbeeld van echte oplichterij hier en waar niets tegen gedaan wordt is de prijzen oorlog tussen supermarkten. De ene beweert goedkoper te zijn dan de andere, maar het schijnt als je gaat kopen bij de mexicaanse super dat die net even duurder en zelfs lakser is met de bonus regeling dan de concurrent aan de amerikaanse kant. Typisch mexicaans, je wordt bezeikt door je eigen super.

Daarnaast zie je veel bedrijven de prijzen omhoog duwen terwijl daar geen reden voor is. Een simpel voorbeeld is de combi-magnetron. Een in Europa een bijna onwegdenkbaar elektronisch gemak, hier een rariteit zou je het bijna noemen. Dezelfde 3D combi-magnetron kost hier een fortuin dus we besluiten te wachten tot de uitverkoop is (dat was één jaar geleden) en we konden het nu kopen met een bedrijfskorting en een jubileums korting van alles bij elkaar van 25%. Het product kost $9.995.00 MXN dus we konden het krijgen voor: $ 7462,50 MXN. Het zelfde product één jaar geleden, koste dezelfde prijs en werd voor dezelfde korting verkocht met wat extras. Heb je daar een jaar voor gewacht? Zelfs als ik het product koop is de termijn voor garantie reeds verlopen. Heel raar! En vooral heel raar is dat het over één nacht gebeurd zonder waarschuwing. Het is eigenlijk crimineel te noemen en de Mexicaanse regering doet daar niets tegen, noch waarschuwd haar burgers. Hoedanook het worden rare tijden voor ons en je zou bijna gaan denken dat een slechte tijd gekozen hebben om net nu (een jaar geleden) naar mexico te gaan emigreren, maar ik zeg maar zo; iedere crisis creëert zijn eigen oppertunities.

Al Chilazo..

Neem je verantwoordelijkheid en organiseer je werk, leer je causal verband en je bent de top manager van de week. Iets wat iedere mexicaan verplicht zou moeten krijgen op school, maar niet dus! Ooit het gevoel gehad dat een belangrijke email niet wordt beantwoord, ook niet per telefoon? Hier is het heel normaal! Herhaaldelijk herinneringen gestuurd? Geen antwoord? Heel normaal hier, soms maanden, zoniet nooit! Je maakt een afspraak om op een plek af te spreken, maar de gewenste personen komen niet opdagen ondanks toezeggingen. Hier in Mexico heel normaal. Maak een meeting met je personeel en je weet gewoon dat de helft niet contacteerd, de helft gewoon niet komt opdagen, de helft gewoon niet meedoet ook al is men aanwezig. Vraag 10 personen een heel boeiend project te doen en de helft valt al gelijk bij de uitnodiging in slaap!

Je denkt dit is ongelofelijk en toch het is waar. Mijn vrouw organiseerd een cursus vrijblijvend om te komen en geen verplichtingen, maar als je deel neemt zou een bijdrage van 400 pesos voor de deelname aan de cursus een goede bijdrage zijn, een cursus die nota bene 1 maand duurt. Ze adverteerd eerst met de bijdrage van 400 pesos, niemand komt opdagen ondanks 5 toezeggingen. Ze schrijft en contracteerd dezelfde personen nogmaals. Niemand die komt opdagen, uiteindelijk de derde en eigenlijk voorlaatste dag van de cursus 2 paartjes melden zich voor de cursus bij te wonen, iedereen vind het een success, maar de vraag is of men terug komt voor de overige cursussen en middagen dat mijn vrouw dit organiseerd. Dit is Mexico Monterrey, je maakt afspraken maar het kan gebeuren dat niemand komt opdagen, of je daar wat speciaal voor geregeld hebt of niet!

Hetzelfde zie je terug op je werk. Er kan een complete procedure klaarliggen en beschreven hoe je software moet installeren en toch gaat men op zoek naar hacks of andere toepassingen als waar de software in eerste instantie voor bedoeld is. En men is daar ook nog trots op, ook! Al is de installatie achteraf niet meer gesupported en ook al heeft men het nooit uitvoerig getest, men is hier zo “speels” in de aanpak van zaken dat je je afvraagt, waar men het vandaan heeft die eigenwijs heid om dingen anders te doen en ook nog fout. Nou goed fout is een groot woord, als het toch werkt. Tja, hoe kan je zoiets uitleggen? Sommigen schijnen dit al jaren zo te doen hier. Dat doet me gelijk denken aan een one-liner die ik ooit tegenkwam van een duitse kollega: "Erfahrung heißt gar nichts! Man kann eine Sache auch 35 Jahre schlecht machen." – [Kurt Tucholsky] Nou die hoef ik niet te vertalen neem ik aan, maar deze spreuk is op alles wat men hier aan werk levert van toepassing.

Dat zie je in alles terug, niets is helemaal af, nooit op tijd en zeker niet georganiseerd. De hele stad is er vol van , een stad in constante “werk in uitvoering” of te wel continue “under construction”. Soms is het ook totaal niet logisch, of je dat nu probeert te begrijpen of niet, totaal geen logica. Het mag ook nooit wat kosten en zeker geen resources. Kijk naar het busvervoer. Iedereen strijd om de meeste passagiers en soms racen de bussen aan elkaar voorbij alsof ze een F1 aan het strijden zijn. De buschauffeurs worden betaald naar het aantal passagiers men vervoert, hoe meer personen per dag hoe beter je maand salaris is. Dat vraagt om slachtoffers, en de overheid doet daar niets aan, zeker niet de busondernemingen, die varen daar alleen maar wel bij. Dat intussen bijna ieder week een tragisch ongeval met bussen in onze stad plaatsvind en daarbij ook doden vallen dat doet er niet toe. Het is heel onlogisch voor ons Nederlanders, en we zouden allang iets van gezegd hebben maar hier, neen. Ja nu voor het eerst is er een man dood gereden, een bromfietser en de familie nam het heft in eigen hand en sloeg met alle geweld op de buschauffeur in. Gewoon omdat men het echt zat is. Ook frustratie om de overheid en politie niets doet om die busraces te stoppen.

Ze gebruiken hier een woord daarvoor dat hetzelfde betekend als; “met de linkse slag” of “prutswerk” en dat is het woord “Al Chilazo”. In Nederland hadden we daar een goede website voor, want als je braggelwerk levert wat ben je dan? Zie deze link: LINK. Ze zouden hier een heleboel links moeten maken voordat men het eindelijk gaat begrijpen dat het zo niet langer meer kan, maar goed, niet zeuren, Mexico is een mooi land! Hoedanook, voor mij genoeg reden om mijn werk als IT specialist voorlopig aan de kapdstok te hangen, want echt sorry ik kan hier niet meer tegen, hoe men hier hun werk doet. Dus ga ik starten met andere projecten en hopelijk levert dat wat meer op dan alleen maar geld.

Mexico emigratie of niet?!

Denk je over emigreren naar Canada? Frankrijk? Australië? Of net over de grens naar België of Duitsland? Of misschien wel Mexico? Je bent niet de enige! Steeds meer Nederlanders voelen zich niet meer echt thuis en veilig in hun eigen land en denken erover om te emigreren. Maar liefst een derde van de inwoners van Nederland zou dolgraag permanent naar het buitenland willen vertrekken als men de kans zou krijgen. Een gezond(er) leefklimaat en ruimte, wie droomt daar nou niet van? Toch maken jaarlijks "slechts" tientallen duizenden die droomwens waar. Is het jouw hartewens om te emigreren? Zoek dan eerst gegevens op over het land waar je naar toe emigreerd en maak een gedegen onderzoek over de pro´s en contra´s. Ik ken de andere landen niet, maar ik kan je mijn ervaring laten lezen over Mexico, mijn emigratie land en met name Monterrey, Mexico.

En waarempel nu ik al een jaar hier ben, blijkt dit land en met name de stad Monterrey toch wat minder te zijn, dan dat “leuke vakantie paradijs” en “de leuke mensen daar” waar men het altijd over heeft in blogs en op andere forums. Ik vind dan waarschijnlijk wat minder positieve blogs en berichten over Mexico in het algemeen, afhankelijk hoe ik Google (in het engels of spaans), maar goed, ik zit dan waarschijnlijk in de verkeerde stad heb ik het idee, want iedereen op die andere forums vind Mexico toch zo tof, zo relaxed! Hier mijn informatie en gegevens van nog niet zolang geleden gebeurd: Guadalajara, provincie Jalisco net nog een komplete drugsbende en kidnappers opgerold, Estados de Mexico in de stad Mexico net nog 12 onthoofde lijken gevonden, Metamoras tegen de US grens is de drugs-oorlog weer in alle hevigheid losgebarsten en hebben tientallen weer het leven gelaten, Monterrey “state police” heeft net een aantal ontvoerders opgepakt die lokale Express ontvoeringen op hun naam hebben staan en zo kan ik nog effe doorgaan. Dit zijn werkelijk onze dagelijkse problemen, iedere dag weer lees en hoor je erover.

Tuurlijk niets aan de hand!? Als ik met mijn vrouw erover praat is dat heel normaal, schijnbaar, goed het is wat heftiger dan de vorige jaren, maar voor een buitenstaander die net het land binnenkomt zeer beangstigend en zeker niet uitnodigend om hier zaken te doen. Wat als ik naar Jeruzalem was verhuist en Israel in staat van beleg , zaken zou doen, dan had ik het zeker geaccepteerd, dat land ligt al jaren onder beleg. Maar dat ik een bijna gelijke zou treffen in Mexico? Een staat in beleg, wie had dat ooit gedacht? Maar het schijnt dat iedereen het allemaal, maar heel normaal vind, ik persoonlijk vind het zou op het 24 uurs global news moeten als je ziet wat hier dagelijks gebeurd. Maar het schijnt niemand te interesseren en soms haalt het het buitenlands (Nederlands) nieuws niet eens. Nu is het ook weer niet zo dat ik gebukt onder de kogelregens mijn auto moet pakken om naar mijn werk en weer terug moet, maar er is de laatste tijd meer geweld dan normaal dat is waar. Gisteren nog was het helemaal raak toen op 10 plaatsen tegelijk de kogelregens losbarste, achteraf bleek het allemaal een afleidingsmanouvre te zijn geweest van lokale drugsbaronnen en hun legertje, maar toch, het houd je waakzaam.

Hoedanook, als je dan echt met de mexicaanse jongeren praat, vaak goed opgeleide ervaren Mexicanen en dan hoort zeggen dat ze voor het buitenland kiezen en het land echt willen verlaten, dan ga je toch echt anders denken over je eigen beslissing. Meestal wil men naar Amerika en Canada emigreren, sommigen zelfs naar Australië. Vreemd eigenlijk zou je zeggen, want waarom zou nu een Nederlander naar Mexico komen, terwijl iedereen juist het land probeert te verlaten, ik wil het woord “vluchten” even niet gebruiken. Als je mijn blog leest weet je misschien wel waarom, maar dit zijn mijn ervaringen en of onderzoekjes die ik gedaan heb in de tijd dat ik hier woon en werk. En ik blog er vrij zakelijk en vanuit mijn eigen emoties over, misschien soms té emotioneel. Nu denk je; “Ach die vent heeft het helemaal mis, ik was daar 3 maanden geleden nog, heerlijk vakantie op Cancun, lekkere wijven, ieder dag feesten, zuipen, super te gek man!, ik zou meteen weer terug willen en daar gaan wonen”.

Begrijpelijk, dat gevoel had ik ook toen ik Isla Margerita (Venezuela) bezocht, 15 jaar geleden, de reden ook dat ik er 3 keer naar terug ben gegaan, de reden ook dat ik er nooit zou willen wonen en werken. Isla is leuk voor je als je jong bent en na een tijdje weer terug kunt naar Nederland, veel, héél veel mooie vrouwen van alle leeftijden en iedere dag beachparty als je dat wilt, maar minder als je wat ouder bent en daar je hele leven zou moeten werken en wonen in een arme omgeving. Wat als ik je nu eens een verhaal laat horen van anderen; Mexicanen die hier geboren en getogen zijn en die hun mening geven, maar op een manier zodat ze anoniem blijven en via mijn blog toch hun mening kunnen uiten?

Misschien overtuigd dat je en houd je ervan foute beslissingen te nemen. Of misschien neem je hierna wel juist de goede. De keuze is uiteindelijk aan jouw, hier dus een verhaal van een ander, een Mexicaan notabene die hier is opgegroeid en in zijn jeugd het niet makkelijk heeft gehad om geaccepteerd te worden in zijn omgeving. (Jeugdbendes als je begrijpt wat ik bedoel.) Die door harde studie en een goede familie coaching een keuze heeft gemaakt in Inginieur Systemas en nu een gerenommeerd specialist is in zijn werk-omgeving. Ik bewonder hem door zijn intellect en diepgang in zaken, hij weet waar hij over praat, met andere woorden, hier zijn verhaal over waarom al zijn landgenoten incluis hijzelf, dit zo mooie land verlaten, en hij kan het weten want hij heeft al zijn studie vrienden zien weggaan:

“Situaciones extremas, medidas extremas”

Porque optar por la opcion de migrar de Mexico a otro pais?
La causa principal por la que decidimos migrar de nuestro país es tener y darle a nuestros futuros hijos la calidad de vida que merecen. México es un país hermoso y rico en cultura pero demasiado corrupto y con una mayoria de obtusos lideres politicos que no saben tener vision y alcance de un proyecto tan importante como lo es o era nuestro pais "Mexico" en todos los ambitos: cultura, medio ambiente, desarrollo tecnologico, leyes y aplicacion de las mismas, medicina y demas.

Uno como humano entiende o llega a entender durante el transcurso de la vida lo que significa el balance y la preservacion de las cosas en nuestro mundo, vaya inclusive los animales lo entienden, entre lo bueno y lo malo, sabiendo que uno no puede existir sin el otro ya que ambos en conjunto conforman el "equilibrio o balance".

Pero en Mexico en particular la indulgencia de la misma sociedad hacia los problemas que vivimos y que nostros mismos propiciamos y que muchas de las ocasiones solo escuhamos pero no hacemos nada, provoca que el balance entre lo bueno y lo malo se rompa y uno decida optar por medidas y/o soluciones extremas como lo es migrar a otro pais, el cual no es tu tierra natal pero sin embargo te va a tratar igual o mejor que tu pais de origen.

Es decir, la corrupcion desenfrenada, la delincuencia, el exceso de tiempo dedicado al trabajo vs. la familia, la contaminación, el tráfico vial, la burocracia, los políticos corruptos, la falta de justicia con ejemplos de una lista interminable de problemas, provoca esto.

Personalmente hablando y poniendolo como una critica constructiva soy Mexicano y con mucho orgullo, "Mexico" es mi pais natal y un hermoso pais pero demasiado corrupto lo cual hace muy dificil vivir dentro del mismo.”

..PL

==================================================================================
En hier de vertaling:

Waarom we naar een ander land emigreren?

De hoofdredenen waarom we ons land Mexico verlaten en emigreren naar een ander land is om ons en onze kinderen een betere toekomst te geven. Mexico is een mooi land en rijk aan cultuur, maar te corrupt. Mexico heeft veel stompzinnige leiders gehad, die het land niet met visie wisten te regeren en het land niet dat heeft laten bereiken wat het verdiende of nu nodig heeft, en dat op alle gebieden: cultuur, milieu, economie, technologie, ziekenzorg, sociale ontwikkeling, toepassing van de wet, en meer.

Een mens leert door zijn ervaring en zal uiteindelijk de wetenschap vergaren, dat alles in de wereld in evenwicht moet zijn en dat de natuur beschermd en gekoesterd moet worden. Zelfs een dier begrijpt het verschil tussen kwaad en goed. Het aardse leven (mens, dier, natuur) staat met elkaar in contact, en het ene kan niet zonder het andere leven, het moet daarom in evenwicht worden gehouden anders kan het niet bestaan.

Maar in Mexico leven we in een samenleving die gewend is geraakt aan de dagelijkse problemen die ons omringen. Er zijn zelfs mensen die deze problemen in stand houden, maar alleen ten gunste van diezelfde mensen. We de meest afschuwelijke dingen dagelijks zien en horen, maar niets doen. Dat alleen al, zorgt ervoor dat het evenwicht tussen het goed en kwaad uiteindelijk zal breken. Dat alleen al, dwingt ons om te denken aan extreme situaties, zoals het denken om onze eigen roots te verlaten en te emigreren naar een ander, een vreemd land, in de hoop op een beter en rechtvaardiger bestaan.

Als je de dagelijkse problemen die ons omringen, opsomt zoals; welig tierende corruptie, criminaliteit, buitensporig lange werktijden v.s. familie tijd; verontreiniging in lucht bodem en water, verkeersstress, burocratie, corrupte politieke leiders, gebrek aan rechtvaardigheid en met alle problemen die dat met zich meebrengt, dan begrijp je misschien wat ik bedoel als ik zeg. Persoonlijk gesproken (en zie het als positieve kritiek); “ Ik ben trots om Mexicaanse burger te zijn, Mexico is mijn land van herkomst en het mooiste land wat ik ken, maar té corrupt, zodat het zelfde Mexico het mij onmogelijk maakt om in mijn eigen land te leven”

...PL

Another day in Paradise ~ Part 2