De laatste dagen zit ik behoorlijk in dubio en ik had nog gedacht dat die culture shock aan mij voorbij was gegaan maar deze heeft op de één of andere manier een beetje terugslag. Ondanks de vrij zorgelijke berichten die je leest, mogen we niet klagen eigenlijk. We doen het goed en vooral het eerste jaar hebben we behoorlijk hard gewerkt om dat te bereiken wat we nu hebben.
Mijn zoon gaat naar een zeer goede school (eindelijk) en heeft zelf nu veilig transport van en naar de school. Het is wat duurder dan de normale overheidsscholen maar daarvoor heeft hij wat betere persoonlijke begeleiding. Iets wat hij de laatste weken toch wel nodig heeft zoals het schijnt. Mijn zoon heeft altijd al een probleem gehad met veranderingen en dat gaat hem niet altijd makkelijk af. Dat was al vanaf het begin dat hij naar Mexico kwam een jaar geleden en dat was toen ik arriveerde hetzelfde verhaal. Ups en downs in zijn humeur en emoties. Ondanks het feit dat hij bij mij altijd goed luisterd, ik ben wat strenger met hem, hoor ik andere berichten van zijn oma en mijn vrouw. Ik hoop dat het alléén maar wat groei problemen zijn en ja, veranderingen maken ook ons niet blij en heeft zijn tijd nodig om te verwerken.
Veranderingen of niet, dat geld nu ook voor ons huurhuis. Moeten we verhuizen of niet, het contract loopt per 1 oktober 2008, af. De eigenaar heeft nog steeds niets van zich laten horen of verlenging mogelijk is en zoeken naar een ander huis levert schrikbarende resultaten op. Hier in Monterrey hebben ze echt een steek los, prijzen voor een goede kwaliteits woning met 3 slaapkamers rekenen ze al gauw een 10.000 + pesos huur per maand exclusief gas,water en licht. Dan woon je in een “Nederlands” uitziende betere buurt en veilig. Er zijn ook goedkopere woningen te huren, afhankelijk van buurt, kamers per huis en bouwkwaliteit liggen de prijzen tussen 4.500 en 6.500 pesos per maand, maar dan moet je niet van opkijken dat onderhoud aan het huis al reeds 20 jaar niet meer gedaan is.
Daarnaast en met de berichten hier gepost is veiligheid een steeds belangrijkere rol geworden in ons dagelijks bestaan hier. Sommige buurten hier worden nog steeds geterroriseerd door straatbendes. Je begrijpt natuurlijk dat je daar niet wil wonen en de berichten je niet vrolijk stemmen. Echter als buitenstaander heb je helaas niet altijd kijk op de buurten hier in Monterrey, vooral als je bedenkt dat Monterrey uit 11 deelgemeenten en een oppervlakte van 860 km2 bestaat. Goede informatie voorziening is daarom altijd een tijdrovende bezigheid.
Met het werk is het van hetzelfde laken en pak. Mijn 1 jaar contract zit er bijna op en november zou deze verlengd moeten worden, echter de gesprekken over verlenging (ja of neen) en wat de voorwaarden voor volgend jaar zijn, zijn nog niet gestart. Mijn vrouw heeft eenzelfde situatie, dus in het gunstige geval zit 1 van ons zonder werk binnenkort. Ondanks het feit dat we wat gespaard hebben wil dat nog niet zeggen dat we dan terug bij af zijn, we hebben dan tijd om onze projecten te starten, maar of ze snel tot geld te verzilveren zijn is nog maar de vraag. Het blijft even een avontuur tot we een vaste inkomensbron gevonden hebben, waar we ook na vele jaren nog kunnen uit blijven putten.
Vakantie? Tja dat is even een probleem omdat de dagen die je krijgt per arbeider er maar 6 per jaar zijn. Gezien mijn eerdere post is dat geen vetpot en is het net genoeg om een weekje naar Nederland te reizen mits we de weekenden nemen om te reizen. Alleen mijn verblijfsvergunning is in de verlenging en de burocratie hier neemt zijn tijd dus ik ben even 2 maanden zonder pas, maar goed dat komt wel goed, uiteindelijk, hoop ik, denk ik....
Er zijn ook goede zaken te berichten, we hebben nog steeds 39 graden en het regent af en toe om wat af te koelen. We gaan wat vaker op stap of naar parkjes en ook met mijn “vet-arm” dieet valt best te leven, alhoewel de echt lekkere dingen ik even niet aan kan, en daarna alleen nog maar met mate. Zo je bent weer op de hoogte, hopelijk is het nog wel interessant om ons te lezen, met al die zaken om ons heen. En niet te stil worden ;) blijf die reacties geven dat houd ons wakker. Groetjes uit een nog steeds warm Mexico.
De laatste dagen zit ik behoorlijk in dubio en ik had nog gedacht dat die culture shock aan mij voorbij was gegaan maar deze heeft op de één of andere manier een beetje terugslag. Ondanks de vrij zorgelijke berichten die je leest, mogen we niet klagen eigenlijk. We doen het goed en vooral het eerste jaar hebben we behoorlijk hard gewerkt om dat te bereiken wat we nu hebben.
Mijn zoon gaat naar een zeer goede school (eindelijk) en heeft zelf nu veilig transport van en naar de school. Het is wat duurder dan de normale overheidsscholen maar daarvoor heeft hij wat betere persoonlijke begeleiding. Iets wat hij de laatste weken toch wel nodig heeft zoals het schijnt. Mijn zoon heeft altijd al een probleem gehad met veranderingen en dat gaat hem niet altijd makkelijk af. Dat was al vanaf het begin dat hij naar Mexico kwam een jaar geleden en dat was toen ik arriveerde hetzelfde verhaal. Ups en downs in zijn humeur en emoties. Ondanks het feit dat hij bij mij altijd goed luisterd, ik ben wat strenger met hem, hoor ik andere berichten van zijn oma en mijn vrouw. Ik hoop dat het alléén maar wat groei problemen zijn en ja, veranderingen maken ook ons niet blij en heeft zijn tijd nodig om te verwerken.
Veranderingen of niet, dat geld nu ook voor ons huurhuis. Moeten we verhuizen of niet, het contract loopt per 1 oktober 2008, af. De eigenaar heeft nog steeds niets van zich laten horen of verlenging mogelijk is en zoeken naar een ander huis levert schrikbarende resultaten op. Hier in Monterrey hebben ze echt een steek los, prijzen voor een goede kwaliteits woning met 3 slaapkamers rekenen ze al gauw een 10.000 + pesos huur per maand exclusief gas,water en licht. Dan woon je in een “Nederlands” uitziende betere buurt en veilig. Er zijn ook goedkopere woningen te huren, afhankelijk van buurt, kamers per huis en bouwkwaliteit liggen de prijzen tussen 4.500 en 6.500 pesos per maand, maar dan moet je niet van opkijken dat onderhoud aan het huis al reeds 20 jaar niet meer gedaan is.
Daarnaast en met de berichten hier gepost is veiligheid een steeds belangrijkere rol geworden in ons dagelijks bestaan hier. Sommige buurten hier worden nog steeds geterroriseerd door straatbendes. Je begrijpt natuurlijk dat je daar niet wil wonen en de berichten je niet vrolijk stemmen. Echter als buitenstaander heb je helaas niet altijd kijk op de buurten hier in Monterrey, vooral als je bedenkt dat Monterrey uit 11 deelgemeenten en een oppervlakte van 860 km2 bestaat. Goede informatie voorziening is daarom altijd een tijdrovende bezigheid.
Met het werk is het van hetzelfde laken en pak. Mijn 1 jaar contract zit er bijna op en november zou deze verlengd moeten worden, echter de gesprekken over verlenging (ja of neen) en wat de voorwaarden voor volgend jaar zijn, zijn nog niet gestart. Mijn vrouw heeft eenzelfde situatie, dus in het gunstige geval zit 1 van ons zonder werk binnenkort. Ondanks het feit dat we wat gespaard hebben wil dat nog niet zeggen dat we dan terug bij af zijn, we hebben dan tijd om onze projecten te starten, maar of ze snel tot geld te verzilveren zijn is nog maar de vraag. Het blijft even een avontuur tot we een vaste inkomensbron gevonden hebben, waar we ook na vele jaren nog kunnen uit blijven putten. 
Vakantie? Tja dat is even een probleem omdat de dagen die je krijgt per arbeider er maar 6 per jaar zijn. Gezien mijn eerdere post is dat geen vetpot en is het net genoeg om een weekje naar Nederland te reizen mits we de weekenden nemen om te reizen. Alleen mijn verblijfsvergunning is in de verlenging en de burocratie hier neemt zijn tijd dus ik ben even 2 maanden zonder pas, maar goed dat komt wel goed, uiteindelijk, hoop ik, denk ik....
Er zijn ook goede zaken te berichten, we hebben nog steeds 39 graden en het regent af en toe om wat af te koelen. We gaan wat vaker op stap of naar parkjes en ook met mijn “vet-arm” dieet valt best te leven, alhoewel de echt lekkere dingen ik even niet aan kan, en daarna alleen nog maar met mate. Zo je bent weer op de hoogte, hopelijk is het nog wel interessant om ons te lezen, met al die zaken om ons heen. En niet te stil worden ;) blijf die reacties geven dat houd ons wakker. Groetjes uit een nog steeds warm Mexico.
1 comment:
Tuurlijk lezen we jullie berichten!
Wij hebben zelf ook het nodige achter de rug.
Gwoon even afwachten er komen vanzelf betere tijden.
Groetjes uit Heerlen !
Marc Mirjana en Luka
Post a Comment