February 25, 2008

Nieuwe vertaler maakt het mogelijk

Wil je mijn tekst dan toch in het Engels lezen waardoor het voor meerdere mensen toegankelijker wordt, gebruik dan nu mijn Google vertaler of te wel Google Translate. Nu nog alléén in het Engels, wie weet een andere keer met meerder talen.

By the way, de vertalingen laten qua zinsopbouw te wensen over en kunnen het verhaal kompleet uit zijn context plaatsen of zelfs onleesbaar maken, lees daarom met enige argwaan de vertaling en vertrouw niet op het geschreven woord in deze vertaling .;)

De groetjes

February 21, 2008

Nostalgie en ondernemersschap

Er waren in Nederland beroepen die zo herkenbaar waren lange tijd geleden, dat je er nu met nostalgie aan terug denkt. Wat dacht je van de melkboer, de groenteboer, de warme bakker, de loemele-man, de scharen -en messenslijper, de klusjesman en ga zo maar door. Ze zijn allemaal verdwenen uit ons Nederlands straatbeeld en waar ik over praat is misschien nog geen 20 - 30 jaar geleden. Wie kent ze niet de “VIVO” buurtwinkel en de snoepventer op de hoek van de straat, waar je voor een paar cent een handvol zoutjes of zoals ze ze hier noemen “dulces” kon kopen en de hele dag kon smullen. Hier in Mexico, Monterrey vind je ze allemaal weer terug! VIVO betekend trouwens hier LIVE of meteen kijken...grappig erachter te komen hoe je buurtwinkel in een andere taal past.

De ijsventer, de suikerspin verkoper, allemaal verdwenen uit ons Nederlands straatbeeld, hier top aanwezig en verkopen als nooit te voren. En waarom vraag je je? Waarom heeft de Nederlandse overheid nooit ervoor gezorgd dat deze (toch herkenbaar in alle landen) beroepen werden beschermd en zodoende niet uit het straatbeeld verdwenen? De ondernemers die uit zichzelf de ambitie hadden om een eigen zaak op straat te hebben. Hoezeer missen we ze wel niet, en hoezeer was het ook niet een socialer beeld dat we deelden en niet te vergeten de toegevoegde waarde aan onze normen en waarden? Deze mensen gaven klasse aan onze maatschappij, óf totdat de klasse bepaalde wat onze maatschappij moest worden?

(Foto - Messenslijper Mx) Hier kun je letterlijk met niets beginnen en een inkomen genereren. Mexico bied namelijk de ondernemer nog steeds de vrijheid om te ondernemen, geen licentie of vergunning nodig. Iets wat je in Nederland al lang ontnomen wordt door een hoop aan hindernissen zoals vergunningen, diplomas, verzekeringen, geloofsbrieven en ga zo maar nog even door. Tuurlijk heb je ook hier een licentie nodig die je moet aanvragen voor je kunt verkopen, maar je kunt ook zonder, en niet alle beroepen hebben een licentie nodig, zoals de messenslijper, zie foto.

Als je zonder licentie gaat verkopen, loop je alleen risico als je het niet aan de belasting opgeeft wat je per jaar verdiend. Tja wat dat betreft is het hier precies hetzelfde. Maar... hier ben je ondernemer en mensen willen jouw, omdat je een vak kent en hun beter helpt dan soms de grootverkopers kunnen bieden. Of je nu kundig bent en een certificaat messenslijper hebt doet er niet toe, je bent goed en daarom heb je werk.


(Foto – Broodjesbar 1)Nu heb je ook gelijk een antwoord op mijn vraag waarom deze mensen met een baan als messenslijper hier kunnen overleven en in Nederland allang reeds uitgestorven zijn. Juist!.. de afzetmarkt is niet competitief genoeg om deze mensen te weren. Want als de producten in de schappen NIET beter worden dan hun eigen handwerk, wat nog een ambacht hier in Mexico is, zolang blijven deze mensen hun brood verdienen. En nu we het toch over brood hebben, als je echt een broodje gezond wil eten dan moet je deze eens proberen. Tortas de carne frias, voor nog geen 25 pesos (1,65 euro) heb je hier een broodje gezond daar kun je in Nederland alleen maar van dromen. Er zit ook alles op wat je maar kunt voorstellen, inclusief de namaak mayonaise (hij smaakt bijna als die van thuis, daarom dat ik hem zo noem) ....

(Foto – Broodjesbar 2) Nu begrijp je ook meteen, wat er zo nostalgies aan deze prent is..tenminste dat vind ik dan, gewoon een oude kar met een kitchinette erin, twee uiterst vriendelijke mensen en de gehele dag niets anders dan broodjes gezond verkopen. Daarnaast hebben ze nog een terrasje waar je kunt zitten en hoe stom het ook mag klinken een toegevoegde waarde aan het straatbeeld en de mensen die eraan deelnemen. Waarom, heel makkelijk als je hier een broodje koopt ben je gelijk op de hoogte van het dagelijkse wel en wee in de buurt en wat er zoal allemaal gebeurd is. Geen krant nodig om het maar eens te noemen. Ik doe Raymond, zo heet deze goser, helaas niet meer zo vaak aan als in het begin, voordat ik een ijskast in huis had, maar toch ga ik nog regelmatig even langs om een heerlijk broodje te kopen, lekker makkelijk en niet duur. Je kent ons Hollanders of niet  en we moeten natuurlijk de economie hier in dit land in stand houden niet waar, inplaats altijd maar naar de super te gaan.

Zo heeft ieder wel een baantje die hij/zij uitvoert waar je in Nederland allang geen heil meer in ziet, omdat het de grootondernemer in geslaagd is deze te verdrijven. Kijk bijvoorbeeld Coca Cola, deze is en blijft aantoonbaar de monopolie voeren hier in dit land, gewoon omdat het populair is en bijna overal de verkoopmachines heeft staan. Pepsi is er oo,k maar slaagt er minder in het marktaandeel te winnen zoals CC het heeft gedaan. Gewoon goede marktbeheersing noem ik dat. En daarom kan deze meneer (zie foto) zijn frisdrank automaatjes in het gehele park waar hij de machientjes heeft staan iedere dag van nieuwe waar voorzien. Als we dit nu zouden gaan de-monopoliseren om het zomaar eens uit te drukken, zou deze meneer waarschijnlijk niet meer bestaan en een grootconcern het van hem overnemen, gewoon omdat het dan niet meer rendable zou zijn om het zo te doen. Tja daar heeft men in Nederland nooit over nagedacht, maar daar hebben we ook een sociale infrastructuur voor neergezet in Nederland en zouden we deze meneer gewoon in de bijstand plaatsen, inplaats hem deze bijstandsbaan te laten behouden, want het zal geen vetpot zijn wat deze meneer verdiend. Hoef je geen econoom voor te zijn om te zien dat mini-krediet ondernemers ook een oplossing bieden tegen werkeloosheid. En een bijdrage kunnen leveren aan de economie.

Als je dat nu eens vergelijkt met onze Uniliver (ook een wereldgigant) die toch duidelijk begrepen heeft hoe dan wel zijn ijsjes te verkopen maar steeds onder een andere naam en met lokale bedrijven met verscheidenheid aan merknamen het ijsje herkenbaar op de markt krijgt en blijft. Ja, ook hier op de hoek van onze straat verkoopt men Hollands ijs. Mooi toch om een stukje nostalgie (OLA heet het in Nederland, Holanda in Spanje en Mexico) naast je deur te hebben, ik kan alleen maar zeggen ga zo door Unilever, en krijg vooral je wereldmarktaandeel weer terug wat je aan Nestle hebt verloren, want die ijsjes vind ik toch maar niks, maar goed...

Gemeente bedrijven, waar heb je ze voor nodig zou je denken.Inplaats van jaarlijks je gemeente belastingen te betalen betaal je hier niets en alleen daar waar je het voor nodig hebt. Deze meneer bijvoorbeeld heeft het zijn beroep gemaakt (al is het maar seizoenswerk) om bomen te knippen. Dat zie je bij ons allang niet meer aangezien we dat toch veeeel beter kunnen met zwaar materieel en dure versnippermachines. Tja daar betaal je dan ook je gemeentebelastingen aan,.... ieder jaar.
En wij maar vragen waarom alles zo duurder word in Nederland, nou gewoon omdat dit werk in Nederland niemand meer zou willen doen. Al zou je ze 100 ero per boom geven. Reden is dat het lichamelijk zwaar werk is en als je deze aap dan ook door een boom ziet klimmen om zijn schaar fatsoenlijk erin te zetten begrijp je ook waarom, maar hier hebben we gelukkig deze dappere en moedige atleten wel nog en kost het ons ieder jaar niets. Want deze boom is van de buren.


Zo zie je maar weer, toch nog gerechtigheid. Ach, het kan toch niet meer op, dus laten we nog eentje neerzetten en dat waren we bijna vergeten, de oude post en telegraaf en andere zaken voordat ze PTT en daarna TNT werden, nou deze diensten worden hier ook gegeven al is het in wat mindere mate als dat we dat in Nederland gewend waren, hier is ze dan; de papelaria of te wel kantoorbenodigheden. Deze mevrouw (Karla heet ze trouwens en is onze beste buur geworden) doet werkelijk dagelijks het gehele werk wat normaal een grootondernemer zou verrichten. Bij ons kennen we hem onder de naam Office Depot en is van oorsprong een Amerikaans bedrijf wat zijn wereldexpansie heeft te danken aan zijn concept. Goed nu voor wereldomzetten van 15 biljoen US dollar en waar deze mevrouw die het allemaal wat kleinschaliger doet alleen maar van kan dromen. Gelukkig is er nog plaats voor deze ondernemers maar ze worden langzaam aan maar zeker verdrukt door ook hier de Office Depots zoals we die in Nederland ook kennen, grootschalig en concurrentie vaardig. Laten we hopen ze kan nog lang van haar baan genieten en het inkomen wat ze krijgt gebruiken om de huur te betalen en te sparen voor haar oude dag.

Zo dat was het weer, hoop jullie hebben genoten van mijn stukje nostalgie en ondernemerschap.

Oh rest nog 1 vraag van jullie te beantwoorden, ja ik ga iets beginnen en ben al bezig iets op poten te zetten voor een eigen bedrijfje maar zoals alles hier, gaat dit traag en langzaam. Zo gauw ik klaar ben, over 6 a 8 maanden hoop ik al wat neergezet te hebben, laat ik het jullie weten.


De groeten maar weer eens...en tot schrijfs

Even terug van weggeweest

Ik weet ik had beloofd op zijn minst 2 keer zo niet meerdere keren per maand mijn blog bij te houden, maar helaas is mij dat niet gegund. Zoals je misschien nog niet weet heb ik wel beschikking over mijn computer thuis, maar die heeft even een paar weken problemen gehad met opstarten (dat is nu verholpen). Daarnaast gebruik ik meestal voor het uploaden en het bijwerken van mijn blog mijn werk en netwerk verbinding aldaar, aangezien ik nog steeds geen internet thuis heb. De reden hiervoor is simpel, wij hebben geen vertrouwen in een service die niet gegarandeerd kan worden en daarnaast zitten we nog steeds gehuurd, dat betekend dat we alle aanschaf van abbonementen en wat so ever, op dat huis adres moeten plaatsen, nou is dat geen probleem..maaaar..als je verhuist naar een ander huis dan beginnen de problemen pas echt. Hier is het helaas nog steeds niet geregeld dat je een simpel verhuis bericht kunt sturen (zoals in Nederland) en dan netjes alle instanties gewaarschuwd worden het nieuwe adress te gebruiken. Deze service bestaat hier niet eens, net zo min het bestaat dat de instantie dat zal gaan aanpassen, ik bedoel ik ontvang nu nog steeds bank afschriften en belangrijke post van mijn vorige huurder(s), die nog steeds niet door hebben dat zij al maanden geen afschriften meer krijgen. Simpele reden is dat ik na 2maanden gestopt ben de post door te sturen, met name de laatste buurman, aangezien deze meneer gewoon zijn zaken niet regelt. Daarnaast woont deze vorige huurder bij mij in dezelfde straat. Kun je nagaan, hoe aso ik wel niet geworden ben...jajaja neen men is gewoon te lui om het te veranderen ondanks herhaaldelijke keren waarschuwen van mij en ik de indruk kreeg bij het laatste bezoek dat de ander het als zeer prettig ervaarde, dat ik de post bezorgde netjes bij hem voor de deur. Daarnaast zijn we er nu achter dat we 60 pesos per maand betalen voor een verzekering die deze meneer heeft afgesloten op de gasrekening, terwijl hij niet ééns de eigenaar is, en wij komen er niet onderuit en moeten dit maandelijks bedrag automatisch betalen hoedanook..hoezo consumenten bescherming. Dat woord bestaat hier niet eens.

Hoedanook wilde ik uitleggen dat het allemaal niet zo makkelijk gaat als dat we dat van thuis in Nederland gewend waren en dus alternatieven moeten gebruiken waar we ook niet zo blij mee zijn maar even niet anders kan. Wij hebben daarom ook nog geen telefoon aan huis omdat we gewoon dat gezever van opzeggen en overzetten naar een ander huisadres straks willen voorkomen, so wie so we nu al besloten hebben om dit jaar nog een huis te kopen in een nog betere buurt. Als je de grootte van Monterrey bekijkt begrijp je waarom. Dus..blijven we ingeschreven bij onze Mexicaanse moeder en schaffen we geen extra abonnementen aan waar we straks niet meer vanaf komen of niet meer ontvangen als we verhuizen.

Zo dat wilde ik even kwijt, hoedanook wil je ook eens ander commentaar horen van mensen die hier al eens eerder hebben (geprobeerd) te wonen, dan raad ik je aan deze websites eens te bezoeken die ik toevallig tijdens mijn speurwerk naar ander verslag van mensen die Monterrey, Mexico ooit bezocht hebben, gevonden heb.

Ik bedoel alleen maar altijd mij aan het woord en zeer optimistisch is ook maar een verslag van één kant. Ik hoop dat de mensen die het geschreven hebben het mij niet kwalijk nemen dat ik hun link hier in mijn blog heb gebruikt, maar ik wilde alleen maar aantonen dat ook anderen Monterrey van commentaar hebben voorzien en niet altijd zo positief zoals ik dat heb gedaan in het verleden, dus ik zou zeggen doe je voordeel ermee.

Hier een verhaal van iemand uit de USA die ooit in 1996 Monterrey Mexico heeft bezocht en hier voor langere periode heeft geleefd. Hij/zij is niet echt optimistisch over Monterrey gezien het feit dat sommige verlaringen toch duidelijk zeer negatief geschreven zijn, m.n. het verhaaltje over de school en de koelkast kloppen allemaal niet zoals het nu is. Daarnaast moet ik erbij vertellen, voor al mijn thuisfans, dat dit echt niet meer het straatbeeld van Monterrey anno 2008 is. Ik bedoel er is veel veranderd, maar helaas niet alles, sommige zaken zijn nog steeds hetzelfde gebleven en sommige zaken zoals de post en de TV kanalen zijn zelfs slechter geworden dan beschreven. Dus kun je nagaan als dat al niet in 12 jaar tijd verbeterd, zal dat nooit verbeteren, zeg ik maar! Doe je gerief met deze link, dan heb je een idee hoe anderen erover denken: klik hier

En voor de mensen die van uit eten houden in Monterrey is er een speciaal bericht van een kok die Monterrey eens heeft bezocht en enige restaurants heeft aangedaan, zodat je een beeld kunt krijgen hoe de "haute de cuisine" hier in Monterrey zoal is.
Klik hier voor lekker eten in MTY wees gewaarschuwd jajaja...

Bij te way alles is in het Engels dus hou je woordenboek gereed.
Tot de volgende post..


De groeten aan iedereen..

Begin weer te schrijven

Het is effe wennen want veel is veranderd moet effe wennen aan de nieuwe stijl van bloggen maar ik begin weer te schrijven en mijn blogs zul...